...
Honderd procent autodidact, leerde hij de knepen van het vak van vrienden/collega's waarmee hij optrok. "Toen ik jong was, kon ik me niet voorstellen dat ik ooit met street art mijn brood zou verdienen. Het kan dus wel. Zo'n tien jaar geleden was street art echt hip. We kregen vele opdrachten vanuit de reclamewereld, opdrachten voor murals ook, ik heb de hele wereld gezien. Maar zo'n vijf jaar geleden maakte ik de klik: ik wou iets blijvends creëren, en ik wou op canvas gaan werken: street art is the new contemporary art." Locatelli heeft een atelier op het Eilandje in Antwerpen, in een pand door de stad ter beschikking gesteld van kunstenaars om leegstand tegen te gaan. Zijn atelier zou een installatie van Ilya Kabakov kunnen zijn. De ruimte wordt ingepalmd door spuitbussen, verfrestanten in alle kleuren én recent werk. Schilderijsculpturen zijn het, vervaardigd met structuurgel die in dikke klodders op het werk wordt aangebracht zodat het werk diepte, een derde dimensie krijgt. Daarnaast een serie panelen voorzien van een spijkers waarop met woldraad een silhouet wordt gecreëerd. Veelal voorstellende: de menselijke schedel, symbool voor dé mens. "Zwart of blank, man of vrouw, aan de schedel zie je het niet. De schedel is universeel. Misschien is het dat wat mensen aantrekt, jong en oud. Af en toe brengen mensen me zelfs een menselijke schedel. Ik moet toegeven: zo'n schedel brengt rust." Steve's vrouw Jera runt de Artifex Gallery aan de Oude Koornmarkt in Antwerpen waar de kunstwerken van Locatelli als zoete broodjes verkocht worden. Kunstgaleries in Knokke, Londen, Parijs, Cannes, Dortmund... staan in de rij om zijn werk aan te kopen. "Maar af en toe kriebelt het en spreek ik met vrienden af om samen een mural te maken in een of andere gedoogzone die je tegenwoordig in alle steden vindt. Samen schilderen, dat heb ik altijd gedaan, en zo leer je van elkaar nieuwe technieken, nieuw materiaal kennen!" Toegang tot het grote publiek kreeg Steve Locatelli dankzij zijjn deelname aan De Canvascollectie in het jaar 2008. Hij haalde er de finale met het werk The Kid Soldier, een ijzersterk werk met een boodschap. Het werk van de finalisten werd toen tentoongesteld in Bozar in Brussel. Steve Locatelli, echte naam? "Jazeker. Mijn familie is afkomstig uit Italië, uit Locatello meer bepaald, een dorpje nabij Bergamo. Om de tien jaar komen daar alle Locatelli's van de hele wereld samen voor een feest in het voetbalstadion van Atalanta Bergamo. We zijn er eens met de familie naartoe geweest, er waren wel 2.000 Locatelli's samen. Echt geestig!"