...
Vorige zaterdag werd de nieuwe hotspot, die binnenkort via een kabelbaan vanuit het centrum van de stad bereikbaar zal zijn, als pop-up - en dit voor een periode van drie maanden - geopend voor het publiek. In een eerste fase presenteert de gedurfde exporuimte zich als een paviljoen met drie pijlers: een playground en een laboratorium, aangevuld met een ruimte waar wisselende tentoonstellingen zullen worden gepresenteerd. In juni gaat het paviljoen weer dicht om het klaar te stomen voor de grote start die gepland is voor volgend jaar. Het loont zeker al de moeite Le Pavillon nu al gaan te bekijken, niet alleen voor zijn gedurfde design, maar evenzeer voor zijn boeien- de experimenten. Gesitueerd op de heel bijzondere site van de Citadel, valt Le Pavillon meteen op door zijn bijzondere architectuur. Le Pavillon waakt vanuit de hoogte over de stad die zich uitstrekt achter een meander van de Maas. Duurzaamheid is het trefwoord van deze ecoconstructie. Dat uit zich in de eerste plaats in de keuze van de bouwmaterialen: natuurlijk, recycleerbaar, isolerend, modulair, makkelijk te demonteren zonder afdruk achter te laten op de site. Dat Le Pavillon uitgerekend in Namen een vaste stek heeft gevonden, is niet onlogisch. Het paviljoen voor de Wereldexpo in Milaan werd immers ontworpen door de Naamse architect Patrick Genard. De stad Namen kocht het gebouw over, liet het demonteren en overbrengen en vertrouwde de invulling ervan toe aan de Naamse vereniging KIKK die sedert 2011 een vaste plaats in het culturele landschap heeft verworven. KIKK is actief op de raakpunten tussen kunst, wetenschap en technologie. Een uitermate boeiend domein waarin zowel kunstenaars als wetenschappers graag op verkenning gaan. Verwacht u dus in Le Pavillon aan artistieke experimenten met robots, algoritmes en A.I. In de secties Playground en Lab wordt de toeschouwer voortdurend op het verkeerde been gezet. De grens tussen mens en robot is flinterdun geworden. Dat wordt aanschouwelijk gemaakt door een aantal experimenten waarin de bezoeker zelf de hoofdrol speelt... en af en toe in de maling wordt genomen. Voor jong en oud. De eerste tijdelijke tentoonstelling is eveneens een voltreffer. Humans/Machines bevraagt de implicaties van AI-technologie en hun (on)vermogen om natuurlijke processen en creativiteit te beantwoorden. Verwacht u aan een robot die steeds dezelfde zin schrijft, I must not hurt humans, als om zich te straffen voor de misdaden die hij zal plegen tegen de mensheid. Aan een rijdende machine die langs het canvas beweegt en kunst maakt, niet eens onaardig. Robots in Development met embryonale machientjes die lijken te bewegen als foetussen in bokalen. En een robot bestaande uit een mond en neus die op basis van algoritmes eindeloze litanieën declameert. Orwell, Asimov en Huxley's Brave New World zijn niet ver af. We hebben het gevoel als getuige te staan aan de wieg waarin nieuwe kunstrichtingen geboren worden die een artistiek antwoord geven op de snel evoluerende door technologie beheerste maatschappij van vandaag, en die ongetwijfeld in de komende decennia het kunstlandschap zullen gaan beheersen. Namen als Filipe Vilas-Boas, Diemut Strebe, Mathieu Zurstrassen, Mushon Zer-Aviv of onze landgenoot Ugo Dehaes zijn misschien de Van Gogh's en de Picasso's van de toekomst. De grens tussen kunstenaars en uitvinders vervaagt. Maar was dat in het verleden ook niet het geval met een Leonardo da Vinci bijvoorbeeld?Ga beslist eens kijken en geniet van een dagje Namen, met voorsprong de meest gezellige stad van Wallonië.