...
In 2019 besliste de Staten Generaal Geestelijke Gezondheid om binnen de huidige regeertermijn vier thema's verder uit te klaren: transitie jeugd/volwassenenzorg, arm maakt ziek, ziek maakt arm, perverse financieringsmechanismen en 'wachtlijsten/wachttijden' (statengeneraalggz.be). Over de problematiek van de wachtlijsten en wachttijden boog zich een zeer divers samengestelde werkgroep. Naast hulpverleners maken ook patiënten, familieleden van patiënten enzovoort er deel van uit. De suggesties en bevindingen zijn dus breed gedragen. In december 2020 en in juni 2021 stoomde de werkgroep al twee rapporten klaar. Een aantal aanbevelingen daaruit zijn nu uitgediept in een derde rapport. Eerste vaststelling. Niet erg helder is hoeveel en hoe lang de wachtlijsten en -tijden in de geestelijke gezondheidszorg zijn. Wel is zeker dat mensen met psychische problemen niet snel geholpen worden. "Het staat buiten kijf dat er problemen zijn. Patiënten en hulpverleners zenden duidelijke signalen uit", zegt Rik Van Nuffel, trekker en penhouder van de werkgroep. De variatie is wel groot. Kinderen en jongeren wachten een stuk langer op hulp dan volwassenen en wie hulp zoekt bij gesubsidieerde zorg zal langer wachten dan bij niet-gesubsidieerde zorg. Een bevraging bij zorgverleners en organisaties in het voorjaar van 2022 leert dat 71% met wachtlijsten kampt. Het geeft bij de hulpverleners zelf 'morele stress'. Dat verklaart allicht waarom 71% zich spontaan inspant om de wachttijden actief te reduceren. Van Nuffel: "Die inzet is grotendeels ad hoc en intuïtief. Meer coördinatie en ondersteuning is zeker welkom. Dat 29% weinig tot niets doet, wordt doorgaans toegeschreven aan een overvolle agenda maar tegelijk was de bevraging een prikkel voor hulpverleners om na te denken over een wachttijdenbeleid."