...

Karine Moykens is secretaris-generaal van het departement Welzijn, Volksgezondheid en Gezin en onder meer voorzitter van het interfederaal comité testing en tracing in het kader van de covid-pandemie. Dat comité blijft overigens nog zeker tot juni actief.Moykens was de belangrijkste spreker op een symposium over 'de toekomst van het Vlaams gezondheidsbeleid' zaterdag jongstleden. Het Aktiekomitee Vlaamse Sociale Zekerheid stond in voor de organisatie. Moykens introduceerde zichzelf door erop te wijzen dat ze namens zichzelf sprak maar dat haar voogdijminister -Wouter Beke- wel op de hoogte was van haar aanwezigheid op het congres.Covid, aldus Moykens, heeft het debat rond de organisatie van de zorg nog aangezwengeld. "Er is een groot draagvlak om kwaliteit, efficiëntie, empowerment van het zorgpersoneel enzoverder te bevorderen maar om dat te realiseren, is er nood aan eenheid van commando. En dus moeten gezondheid, welzijn en preventie naar hetzelfde niveau." Daartoe vormde de zesde staatshervorming een goede aanzet. "De kritische factor is echter het ontbreken van homogene, duidelijke bevoegdheidspakketten," voegde ze eraan toe.Vlaanderen heeft met de haar toegemeten bevoegdheden iets gedaan. Moykens verwees daarbij vooral naar de Vlaamse Sociale Bescherming, een Vlaamse bovenbouw bovenop de Belgische ziekteverzekering. Toch blijven er heel wat knelpunten en een versnipperd bevoegdheidsbeleid. De topambtenaar gaf tal van voorbeelden die duidelijk maken dat het momenteel erg moeilijk is om een geïntegreerd beleid te voeren. Het meest sprekende voorbeeld is natuurlijk preventie. Vlaanderen is bevoegd en wil het pakket uitbreiden. De return is evenwel voor het federale niveau.Voor Moykens is "een doorgedreven hervorming" noodzakelijk. "Heilige huisjes moeten op de schop. We willen de piramide van de hypergespecialiseerde zorg omdraaien en meer investeren in preventie. Dat kan door een overheveling van bevoegdheden. Dat maakt het ook mogelijk om de lijnen in de zorg te doorbreken en te werken met zorgpaden per pathologie waarbij gezondheid en welzijn hand in hand gaan," aldus Moykens. "Homogene bevoegdheidspakketten zijn de kritische factor. Het mag niet zoals in de zesde staatshervorming louter gaan over een overdracht van bevoegdheden. De 'behalves...' moeten bij een overheveling worden weggelaten.Op een vraag uit de zaal wat er nog op federaal niveau blijft, antwoordde Moykens dat de erkenning en de prijszetting van geneesmiddelen best centraal -zoniet Europees- geregeld worden. "De deelstaten staan hiervoor te zwak," zei ze. "En een uniforme geneesmiddelenprijs binnen één land is aangewezen, overhevelen leidt hier niet tot meerwaarde voor een consistent/efficiënt beleid."Om de terugbetalingsmodaliteiten van geneesmiddelen te kunnen linken aan (regionaal verschillende) gezondheidsdoelstellingen rekent Moykens op interfederaal overleg met de deelstaten. Op de opmerking dat dit bijvoorbeeld voor de artsencontingentering al meer dan 20 jaar niet werkt, repliceerde de hoge ambtenaar "dat men niet moet overdrijven. Een interfederaal comité kan werken op voorwaarde dat mensen willen meewerken. Dat is niet gegarandeerd."