...
Het gebruik van mRNA voor vaccins tegen virussen leek op papier een veelbelovende techniek. Bij andere technieken om vaccins tegen een virus te ontwikkelen, moet men daarvan eerst een kweek maken in het lab, wat een tijdrovend proces is. Maar het mRNA dat in laboratoria werd ontwikkeld riep bij injectie onmiddellijk een immuunrespons op die het vernietigde. Lange tijd leek dit een doodlopend spoor.Karikó en Weissman, die elkaar ontmoetten aan de universiteit van Pennsylvania in de VS, experimenteerden met chemisch gewijzigde versies van de nucleotiden en ontdekten hoe ze het mRNA konden modificeren om de immuunrespons te omzeilen. Na jarenlang onderzoek volgde in 2005 de eerste publicatie van hun resultaten. In 2010 begonnen ook firma's de techniek te gebruiken om werkzame vaccins te proberen ontwikkelen - tegen Zika en MERS-CoV. In 2020 was de techniek ondertussen rijp genoeg. In sneltempo konden met de mRNA-techniek twee succesvolle vaccins worden ontwikkeld tegen het oppervlakteproteïne van SARS-CoV-2. Wel moet gezegd dat ook met andere methoden in recordtempo vaccins tegen het pandemische virus werden geproduceerd. Nog andere ontwikkelingen waren nodig om mRNA-vaccins werkbaar te maken, maar het werk van Karikó en Weissman legde duidelijk het fundament. De mNRA-techniek is ook veelbelovend op andere terreinen - voor het maken van meer nieuwe vaccins tegen andere virussen, en ook voor therapie tegen kanker. Karikó is de dertiende vrouwelijke onderzoekster die de Nobelprijs Geneeskunde wint. Om haar onderzoek te kunnen voortzetten, ondanks aanvankelijke twijfels daarover, moest ze in het begin van haar carrière geregeld van universiteit veranderen. In 2013 nam ze, naast academische functies, ook een rol op in de leiding van het bedrijf BioNTech. Drew Weissman bouwde vooral verder aan zijn carrière aan de universiteit van Pennsylvania.