...

In zijn groepspraktijk in Mechelen, amper een kilometer van het stadion, prijkt naast de namen van twee andere huisartsen ook die van zijn vader Marc. Maar dr. Robin Vanhoudt is behalve huisarts ook nog sportarts, clubarts van KV Mechelen en spoedarts bij het AZ Sint-Maarten.Het antwoord op de vraag hoe u als arts in de sport terecht bent gekomen, ligt in uw geval voor de hand: u bent uw vader opgevolgd.Ik ben vanaf mijn acht tot zeventien jaar jeugdspeler geweest bij KV Mechelen en mijn vader was de clubarts, waardoor ik ook heel wat bestuursleden kende. Ik ben begonnen bij de jeugdacademie en vanaf het tweede seizoen raakte ik betrokken bij de eerste ploeg en werkte ik samen met mijn vader. Toen Marc Brys trainer werd, ben ik eerste clubarts geworden.Huisarts, clubarts, spoedarts, het is geen gebruikelijke combinatie. Heeft u die adrenaline nodig?Dat heb ik wel nodig, ja. Ik ben mede onder invloed van thuis - mijn moeder is ook arts - geneeskunde beginnen te studeren en ook omdat ik heel graag huisartsengeneeskunde doe. Maar ik zou de spoed niet kunnen missen. Ik heb zelfs lang getwijfeld tussen voltijds spoedarts worden of in de praktijk van mijn vader stappen. Ik heb gekozen om het te combineren en dat lukt tot vandaag nog altijd.Hoe slaagt u daarin?Ik moet mij heel goed organiseren. Ik werk al tien jaar freelance op de spoed. Ik geef mijn beschikbaarheid door en het diensthoofd plant mij in. Als contractueel zou de combinatie moeilijker zijn, want weekend- en nachtwerk vallen moeilijk te combineren met clubarts zijn. We zijn elke dag voor de training op de club aanwezig. In onze groepspraktijk is er een ruimte waar we de spelers drie keer per jaar testen op de loopband en hun trainingszones bepalen door middel van lactaatmetingen, zodat de physical coach ze in het GPS-systeem kan integreren. Zo worden spelers continu gemonitord. Dat is de basis van blessurepreventie, wat naast het behandelen van blessures een heel belangrijke taak van de medische staf is met het oog op de periodisering van de trainingen.Soms moet u ook naast het veld ingrijpen: in 2014 redde u het leven van de chauffeur van de spelersbus.We zaten in Westerlo in de kleedkamer klaar voor de match en een steward kwam mij halen: Pascal, onze vaste buschauffeur, was ineengezakt na een hartstilstand. Samen met de clubarts van Westerlo hebben we hem kunnen reanimeren, omdat er een ambulance met zuurstof en een deibrillator voorhanden waren, want de mug bleef redelijk lang weg. Pascal rijdt ondertussen weer met onze spelersbus.Was u erbij toen KV Mechelen in 1988 in Straatsburg tegen Ajax Europacup II won?Ja, want ik ga al vanaf mijn acht jaar naar KV Mechelen kijken. Ik was toen een kind van tien en ik zat met mijn moeder en vader, die toen nog bij de jeugdacademie werkte, in de tribune.De speler die toen de beslissende voorzet trapte, Eli Ohana, verbleef een tijdje bij jullie in huis.Hij was onze eerste gast - mijn ouders hadden een zolder boven de garage omgebouwd tot studio. Via Ohana is mijn pa dokter geworden bij de club. Ze stelden namelijk vast dat er een gemotiveerde arts vlakbij het stadion woonde. Daarna zijn er nog veel andere spelers bij ons gepasseerd, zoals Klas Ingesson, Zlatko Arambasic, Florian Urban, Mario Dodik en ook veel testspelers. Een van hen was Mark Fish, een Zuid-Afrikaan voor wie geen budget meer vrijgemaakt kon worden. Hij is daarna is hij in de Serie A ( bij Lazio Roma, nvdr.) terechtgekomen. Als kind was dat heel leuk natuurlijk. Je kijkt op naar al die spelers en die stappen dan gewoon naar jou en je vriendjes na de wedstrijd ( lacht).Is het voor de medische staf een groot verschil als KV Mechelen straks in eerste klasse voetbalt in plaats van in eerste klasse B, de vroegere tweede klasse?De wedstrijd voor de promotie tegen Beerschot was een hele ontlading, maar wel een voorlopige, want we zitten nog in onzekerheid wat operatie Propere Handen betreft. Maar dat feest kunnen ze ons toch al niet meer afnemen. Ik heb op Beerschot overigens van alles, pintjes bier onder andere, naar mijn hoofd gekregen terwijl ik een speler aan het verzorgen was. In die omstandigheden moeten we soms werken, maar bon, we zijn dat gewoon ondertussen.Ik denk dat we nog nooit zo professioneel gewerkt hebben als dit seizoen. Door de omvorming van vzw naar nv zijn er ineens veel meer mogelijkheden gekomen, waardoor we nu bijvoorbeeld twee in plaats van één voltijdse kinesist hebben en een voltijdse verzorger. Bovendien beschikt Mechelen nu over professionele trainers die evidence based denken en aan periodisering doen. Dat is ook een van de belangrijkste redenen waarom we dit seizoen weinig blessures kenden. Ik herinner mij seizoenen met heel wat meer spierletsels door een onderbemande medische staf en een technische staf die te weinig wetenschappelijk onderbouwd werkte. Maar als we in eerste mogen blijven en de beker winnen, is de basis zeker gelegd voor de verdere uitbouw van de medische staf.Raoul De Groote