De behandelende ziekenhuisarts moet de medicatielijst van opgenomen patiënten opmaken, verifiëren, en - door een zoveelste eenvoudige muisklik - in het medisch dossier registreren. Beste heer Janssen, hierbij stel ik mij volledig verantwoordelijk voor de juistheid van uw medicatielijst. Indien iets fout loopt ten gevolge van mijn gebrekkige registratie, kan u klacht indienen voor een grove medische fout. "Best baseert u zich op twee of meer bronnen", zo gaf de spreker nog goedbedoelend mee. Jezus, hoeveel verschillende bronnen zijn er dan wel?

Voor mijnheer Janssen valt het nogal mee, zo blijkt. Hij heeft zelf een keurig handgeschreven lijstje mee en in de verwijsbrief van de huisarts prijken dezelfde medicijnen. Klik, klaar. Toen kwam mevrouw Peeters. In ons medisch dossier staan wel 20 verschillende medicijnen. O, dat weet ik niet, hoor. De verpleegster legt alles klaar, hé. Er zit een klein rond wit pilletje bij. En een rood. Of roze? 's Morgens. Nee, 's avonds. Nee, toch 's morgens. En ik neem ook 'Sandoz' ...

We nemen overal verantwoordelijkheid, maar onze eigen medicatielijst? Nee, die kennen we niet

Dan maar de drukbevraagde huisarts opbellen, die prompt zijn lijstje voorleest. Slechts twee overeenkomsten: een diureticum (dat al een tijdje niet meer verkrijgbaar is) en calciumsubstitutie. O, maar dat neem ik al een jaar niet meer, dokter... Zou de huisapotheker meer weten? Leve Vitalink, het systeem waarmee huisartsen, thuisverpleegkundigen en apothekers (specialisten worden zonder veel poespas uitgesloten) patiëntengegevens met elkaar kunnen delen. Hoera, toch al vier overeenkomsten... waaronder de niet-ingenomen calciumsubsitutie en een statine. Maar ik neem dat maar af en toe, dokter, ik krijg daar pijn van in mijn knieën. Dat is toch dat rood pilletje hé?

Ondertussen zijn we een half uur later. En mevrouw Peeters is niet de enige... We kamperen voor de schoolpoort om onze kroost goed onderwijs te bieden, we spenderen uren aan een ingewikkelde belastingaangifte, het klimaat zal gered worden door een handvol idealistische jongeren. We nemen overal verantwoordelijkheid, maar onze eigen medicatielijst? Nee, die kennen we niet. Er zijn verzachtende omstandigheden: zoveel gelijkvormige verpakkingen, zoveel ronde witte pilletjes, zoveel generische alternatieven, zoveel onbeschikbare medicijnen..

. Moeten we daarom alles doorschuiven naar de behandelende specialist - die daarenboven door GDPR met handen en voeten gebonden is? Nee! De patiënt is zelf verantwoordelijk voor een juiste medicatielijst, en voor een correcte inname van alles wat daarop vermeld staat. U hoorde het toch ook van iedereen bij aanvang van het nieuwe jaar: een goede gezondheid, dat is het belangrijkste! En dat begint met de juiste medicatie. Daar klik ik op...

De behandelende ziekenhuisarts moet de medicatielijst van opgenomen patiënten opmaken, verifiëren, en - door een zoveelste eenvoudige muisklik - in het medisch dossier registreren. Beste heer Janssen, hierbij stel ik mij volledig verantwoordelijk voor de juistheid van uw medicatielijst. Indien iets fout loopt ten gevolge van mijn gebrekkige registratie, kan u klacht indienen voor een grove medische fout. "Best baseert u zich op twee of meer bronnen", zo gaf de spreker nog goedbedoelend mee. Jezus, hoeveel verschillende bronnen zijn er dan wel?Voor mijnheer Janssen valt het nogal mee, zo blijkt. Hij heeft zelf een keurig handgeschreven lijstje mee en in de verwijsbrief van de huisarts prijken dezelfde medicijnen. Klik, klaar. Toen kwam mevrouw Peeters. In ons medisch dossier staan wel 20 verschillende medicijnen. O, dat weet ik niet, hoor. De verpleegster legt alles klaar, hé. Er zit een klein rond wit pilletje bij. En een rood. Of roze? 's Morgens. Nee, 's avonds. Nee, toch 's morgens. En ik neem ook 'Sandoz' ...Dan maar de drukbevraagde huisarts opbellen, die prompt zijn lijstje voorleest. Slechts twee overeenkomsten: een diureticum (dat al een tijdje niet meer verkrijgbaar is) en calciumsubstitutie. O, maar dat neem ik al een jaar niet meer, dokter... Zou de huisapotheker meer weten? Leve Vitalink, het systeem waarmee huisartsen, thuisverpleegkundigen en apothekers (specialisten worden zonder veel poespas uitgesloten) patiëntengegevens met elkaar kunnen delen. Hoera, toch al vier overeenkomsten... waaronder de niet-ingenomen calciumsubsitutie en een statine. Maar ik neem dat maar af en toe, dokter, ik krijg daar pijn van in mijn knieën. Dat is toch dat rood pilletje hé? Ondertussen zijn we een half uur later. En mevrouw Peeters is niet de enige... We kamperen voor de schoolpoort om onze kroost goed onderwijs te bieden, we spenderen uren aan een ingewikkelde belastingaangifte, het klimaat zal gered worden door een handvol idealistische jongeren. We nemen overal verantwoordelijkheid, maar onze eigen medicatielijst? Nee, die kennen we niet. Er zijn verzachtende omstandigheden: zoveel gelijkvormige verpakkingen, zoveel ronde witte pilletjes, zoveel generische alternatieven, zoveel onbeschikbare medicijnen... Moeten we daarom alles doorschuiven naar de behandelende specialist - die daarenboven door GDPR met handen en voeten gebonden is? Nee! De patiënt is zelf verantwoordelijk voor een juiste medicatielijst, en voor een correcte inname van alles wat daarop vermeld staat. U hoorde het toch ook van iedereen bij aanvang van het nieuwe jaar: een goede gezondheid, dat is het belangrijkste! En dat begint met de juiste medicatie. Daar klik ik op...