Iedereen houdt er vanuit zijn eigen perspectief een mening op na of verpleegkundigen wel of niet meer aandacht in de media verdienen. Vanuit diverse hoeken werden zelfs concrete actieplannen opgesteld. Ik geloof er persoonlijk niet in. Zolang verpleegkunde bekeken wordt als 'ten dienste staan VAN de ander' in plaats van 'VOOR en MET de ander' heeft, zal geen enkel actieplan slagen.

Verpleegkunde en dienstbaarheid zijn vaak onlosmakelijk met elkaar verbonden. En aangezien dienstbaarheid draait om het welbevinden, het welzijn van de ander, kan de kloof met 'in the picture' komen niet groter zijn.

Dienstbaarheid vertalen in termen van 'offers' waarbij verpleegkundigen zichzelf opofferen en er voorbij wordt gegaan aan de noden en behoeften van personen met een zorgvraag, daarmee is niemand gebaat. In extremis kan diezelfde dienstbaarheid gelijk gesteld worden met 'betutteling'.

Begrijp me niet verkeerd, er is niks fout met dienstbaarheid an sich. Maar we moeten ons er wel blijvend van bewust zijn dat we onze zorg moeten afstemmen op de concrete situatie van de ander, op de graad van zijn (on)afhankelijkheid en zijn levensdoelen. En dat binnen de aangeboden mogelijkheden:

"Ik behandel je niet zoals ik wil behandeld worden; ik zoek samen met jou naar mogelijkheden om je te behandelen zoals jij dat wil; binnen tijd, ruimte en middelen in deze situatie."

Hiervoor is samenwerking nodig, partnerschap, geen volgzaamheid. Partnerschap leidt immers automatisch naar gelijkwaardigheid en wederzijds respect.

Zolang verpleegkunde bekeken wordt als 'ten dienste staan VAN de ander' in plaats van 'VOOR en MET de ander' heeft, zal geen enkel actieplan slagen

Net hier zie ik ruimte voor verandering en verbetering. Niet voor niets wordt zowel op federaal als op Vlaams niveau ingezet op geïntegreerde zorg, waarbij de focus ligt op de zorg en welzijn van de PZON (1) (what's in a name) met alle zorgactoren en in nauwe samenwerking met de mens achter de zorgnood en zijn zorgnetwerk. Mooie woorden, neergeschreven op papier. Laten we er ook werk van maken om ze te vertalen naar de praktijk. Het liefst samen als dat kan.

Dat is de kern van geïntegreerde zorg: samenwerken, met alle actoren in een specifiek zorgverhaal, om de beste zorg te bieden vanuit de wensen en behoeften van de ander binnen de mogelijkheden van het systeem. Kortom kwaliteitsvolle, interdisciplinaire en veilige zorg met een duidelijke rolverdeling voor alle partijen (2).

En die verpleegkundigen in de media, ik lig er niet wakker van. Laat ons eerst aan de basis werken aan wat er echt toe doet en de rest volgt wel vanzelf. Het draait in de zorg niet enkel om verpleegkunde maar om partnership en gelijkwaardigheid.

(1) Persoon met een zorg- en ondersteuningsnood

(2) www.deblock.belgium.be/nl/extra-garanties-op-kwaliteitsvolle-en-veilige-zorg-voor-de-pati%C3%ABnt

Iedereen houdt er vanuit zijn eigen perspectief een mening op na of verpleegkundigen wel of niet meer aandacht in de media verdienen. Vanuit diverse hoeken werden zelfs concrete actieplannen opgesteld. Ik geloof er persoonlijk niet in. Zolang verpleegkunde bekeken wordt als 'ten dienste staan VAN de ander' in plaats van 'VOOR en MET de ander' heeft, zal geen enkel actieplan slagen. Verpleegkunde en dienstbaarheid zijn vaak onlosmakelijk met elkaar verbonden. En aangezien dienstbaarheid draait om het welbevinden, het welzijn van de ander, kan de kloof met 'in the picture' komen niet groter zijn. Dienstbaarheid vertalen in termen van 'offers' waarbij verpleegkundigen zichzelf opofferen en er voorbij wordt gegaan aan de noden en behoeften van personen met een zorgvraag, daarmee is niemand gebaat. In extremis kan diezelfde dienstbaarheid gelijk gesteld worden met 'betutteling'. Begrijp me niet verkeerd, er is niks fout met dienstbaarheid an sich. Maar we moeten ons er wel blijvend van bewust zijn dat we onze zorg moeten afstemmen op de concrete situatie van de ander, op de graad van zijn (on)afhankelijkheid en zijn levensdoelen. En dat binnen de aangeboden mogelijkheden:"Ik behandel je niet zoals ik wil behandeld worden; ik zoek samen met jou naar mogelijkheden om je te behandelen zoals jij dat wil; binnen tijd, ruimte en middelen in deze situatie."Hiervoor is samenwerking nodig, partnerschap, geen volgzaamheid. Partnerschap leidt immers automatisch naar gelijkwaardigheid en wederzijds respect. Net hier zie ik ruimte voor verandering en verbetering. Niet voor niets wordt zowel op federaal als op Vlaams niveau ingezet op geïntegreerde zorg, waarbij de focus ligt op de zorg en welzijn van de PZON (1) (what's in a name) met alle zorgactoren en in nauwe samenwerking met de mens achter de zorgnood en zijn zorgnetwerk. Mooie woorden, neergeschreven op papier. Laten we er ook werk van maken om ze te vertalen naar de praktijk. Het liefst samen als dat kan.Dat is de kern van geïntegreerde zorg: samenwerken, met alle actoren in een specifiek zorgverhaal, om de beste zorg te bieden vanuit de wensen en behoeften van de ander binnen de mogelijkheden van het systeem. Kortom kwaliteitsvolle, interdisciplinaire en veilige zorg met een duidelijke rolverdeling voor alle partijen (2).En die verpleegkundigen in de media, ik lig er niet wakker van. Laat ons eerst aan de basis werken aan wat er echt toe doet en de rest volgt wel vanzelf. Het draait in de zorg niet enkel om verpleegkunde maar om partnership en gelijkwaardigheid. (1) Persoon met een zorg- en ondersteuningsnood (2) www.deblock.belgium.be/nl/extra-garanties-op-kwaliteitsvolle-en-veilige-zorg-voor-de-pati%C3%ABnt