...

In de Amerikaanse Johns-Hopkins University in Baltimore, Maryland, is een robot er onder supervisie van een chirurg in geslaagd om een hechting uit te voeren en vervolgens delen van de darmen van verschillende varkens weer aan elkaar te naaien. De varkens konden de operatiekamer levend en wel verlaten en hebben geen complicaties vertoond. Die delicate ingreep staat bekend als entero-anastomose en wordt vaak uitgevoerd, bijvoorbeeld om een maligne colontumor te verwijderen of een occlusie te behandelen. Ook in de urologie en de gynaecologie worden ingrepen van datzelfde type uitgevoerd. Tot op heden was er in de robotchirurgie vooral vooruitgang geboekt bij ingrepen op hardere zones, zoals de botten, bijvoorbeeld om ze zeer precies te kunnen selecteren. Dat was echter niet het geval voor weke weefels, die vervormbaar zijn en dus onvoorspelbaar. Dat verklaart waarom de ontwikkeling van deze revolutionaire machine vier jaar geduurd heeft. De robot, die luistert naar de naam STAR (Smart Tissue Autonomous Robot), omvat een vooraf geprogrammeerde telegeleide arm, chirurgische instrumenten, een intelligent driedimensionaal beeldvormingssysteem en fluorescerende markers. Het toestel kan zich gemakkelijk verplaatsen, zich aanpassen aan de problemen die de organen kunnen opleveren en zo, dankzij een uiterst hoge precisie, vermijden dat er vochtlekken of blokkades optreden. De hechting wordt gemaakt met behulp van een krachtsensor, en een camera brengt het weke weefsel in detail in beeld om de geïnjecteerde fluorescerende markers weer te geven. Om de werkzaamheid van de STAR-robot te bewijzen, daagden de onderzoekers vijf ervaren chirurgen uit. Zowel de robot als de chirurgen voerden meerdere vergelijkbare interventies uit op weefsels van levende dieren en op afgenomen weefsels. Sommige chirurgen voerden de interventie uit met een open ingreep, anderen met een laparoscopie, en nog anderen met behulp van de telegeleide Da Vinci-robot. Het resultaat is veelzeggend: de hechtingen van de STAR-robot zijn gelijkmatiger en sterker. Het enige nadeel is dat de ingreep veel meer tijd vergde: 35 tot 57 minuten, vergeleken met 8 minuten bij open chirurgie. De onderzoekers die het prototype ontwierpen, verzekeren dat STAR de chirurgen niet volledig zal vervangen, maar hen een hulpmiddel biedt dat met name preciezere hechtingen kan uitvoeren, maar dat ook de complicaties kan verminderen, de veiligheid van de ingrepen kan verhogen en uiteindelijk betere resultaten kan opleveren voor de patiënten. Er zullen klinische studies bij de mens worden uitgevoerd om er zeker van te zijn dat de machine geen risico's oplevert voor patiënten. Er is echter nog niets gepland en waarschijnlijk zal het nog meerdere jaren duren voor de Food and Drug Administration (FDA), het Amerikaanse geneesmiddelenagentschap, zijn toestemming geeft.http://stm.sciencemag.org/content/8/337/337ra64