Blijft accreditatie voor ziekenhuizen betaalbaar?

Het accreditatiegebeuren en het Quality Indicators Project (QIP), waar Icuro mede in naam van Zorgnet Vlaanderen zijn schouders onder zette, werd in Artsenkrant al uitvoerig beschreven. Het is de Vlaamse overheid die het QIP grotendeels draagt. Maar de financiering van de ziekenhuizen is een federale aangelegenheid, en dat brengt mee dat de kosten voor de huidige kwaliteitswerking in de ziekenhuizen eigenlijk worden gefinancierd door de ziekenhuizen zelf. De kwaliteitspromotie zweeft tussen de twee beleidsniveaus in. Brengt de staatshervorming soelaas?Met de staatshervorming gaat een stukje van de ziekenhuisfinanciering naar Vlaanderen, samen met de bevoegdheid over normering, zorgprogramma's,...Johan Hellings (Icuro): Alles wat kwaliteit betreft, gaat naar Vlaanderen, zo kun je het samenvatten. Maar de ziekenhuisfinanciering blijft federaal. Alleen voor de investeringen in infrastructuur waren er nu twee lijnen: een federale en een Vlaamse (VIPA). Dat gaat helemaal naar Vlaanderen.De accreditatie blijft tussen de twee niveaus hangen? JH: Door de contracten 'Coördinatie Kwaliteit en Patiëntveiligheid' is er een federaal budget van 7,2 miljoen euro - dat niet in de staatshervorming zit (en dus federaal blijft, nvdr). Daarvan betalen de ziekenhuizen dikwijls een stafmedewerker.Met de Nationale Raad voor Ziekenhuisvoorzieningen hebben we hard gewerkt aan een nota over 'integrale kwaliteit', waar alle ziekenhuiskoepels achter stonden. Maar twee jaar later hebben we daarover nog steeds geen antwoord van de overheid. We begrijpen dat het stap voor stap moet gebeuren, dat dat niet in een jaar kan worden gerealiseerd. De huidige discussie over een nieuwe financiering voor ziekenhuizen, over onder meer 'pay for performance', biedt heel wat aanknopingspunten. Maar we kregen van de FOD Volksgezondheid dus geen reactie. Zorgkwaliteit is wel belangrijk. De ziekenhuizen hebben toch al de weg van de accreditatie gekozen, omdat het een goede weg is. Onze gezondheidszorg heeft vele sterke punten, maar niet alles gaat even goed, een aantal dingen kunnen beter. En daar is de accreditatie een hefboom. Kwaliteit heeft systematiek nodig. Kwaliteit wordt niet alleen geleverd door hardwerkende individuen die hun best doen. Ze moeten er beide zijn: hardwerkende professionals en een goede systematiek. Accreditatie is een van de middelen om dat te bereiken. Een eerste stap slechts, maar die is internationaal goed onderbouwd. We hebben dus gezegd: we werken eraan voort. We hebben de krachten gebundeld en ons goed georganiseerd. Onze inspanningen passen ook binnen een maatschappelijke evolutie. Patiënten willen vandaag weten wat een ziekenhuis kan bieden, bijvoorbeeld bij de behandeling van borstkanker. Dat is een evidente vraag. We zijn het debat niet uit de weg gegaan. We hebben het project gestalte gegeven. Vandaag bieden we ook het project van kwaliteitsindicatoren aan. Verder kan het nu alle kanten uit. Als de inspanning door de staatshervorming wordt voortgezet, is dat uitstekend. Maar ook anders zetten we rustig door. Kwaliteitsverbetering is goed op zichzelf. En het past binnen een internationale beweging. We kunnen echt niet wachten tot men in Vlaanderen en in België eindelijk eens alles goed op een rijtje heeft gezet.