...

De vaccinatiegraad bij kinderen ligt hoog in België. Ons land blijft een koploper wat het aantal suïcides betreft. Het performantierapport dat het KCE, het Riziv en het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid over de Belgische gezondheidszorg opstelden, schetst een wisselend beeld.Het performantierapport (Health System Performance Assessment) 2012 scoort 74 indicatoren en vergelijkt daarmee de toegankelijkheid, kwaliteit, efficiëntie, duurzaamheid en billijkheid van de Belgische gezondheidszorg met die van 14 andere Europese landen.GenuanceerdDe vergelijking met onze buurlanden levert een genuanceerd beeld op. Naast de hoge vaccinatiegraad bij kinderen, scoort België onder meer goed voor zorgkwaliteit, wat blijkt uit de vijfjaarsoverleving bij borstkanker of colorectaal carcinoom. Belgen zijn tevreden over de gezondheidszorg en de artsen, met name dan de huisarts.Maar er zijn nog heel wat knelpunten in onze zorg. De vergrijzing van de huisartsengroep baart zorgen. Mensen met lagere inkomens hebben een slechtere gezondheid en minder goede gezondheidsgewoonten, en worden ook minder goed opgevolgd. Belgen betalen in vergelijking met andere Europeanen meer uit eigen zak voor de zorg.Gerichte acties lijken niet altijd hun doel te halen. Antibiotica worden nog steeds te weinig doelmatig voorgeschreven, de gecumuleerde stralingsblootstelling daalde in 2011 maar lichtjes. Diabetespatiënten worden te weinig volgens de richtlijnen behandeld. Het aantal patiënten met een GMD stijgt, maar blijft laag.Rapport onder de loepDat laatste suggereert dat voor de afzonderlijke gemeenschappen in ons land misschien andere conclusies uit zo een performantierapport getrokken kunnen worden. Het aantal patiënten met een GMD bij de huisarts is in Vlaanderen immers veel groter dan in Franstalig België. Het rapport wijst er bijvoorbeeld op dat er te veel screeningsmammogrammen worden gemaakt buiten het screeningsprotocol, vooral voor vrouwen buiten de leeftijdsgroep. Maar ook hier scoort Vlaanderen beduidend beter dan Franstalig België.Het Performantierapport is het tweede uit een rij - het vorige dateert van 2010. Het is een instrument voor beleidsmakers dat moet helpen aantoonbare verbetering mogelijk te maken.Daarbij stippen de auteurs van het rapport aan dat het instrument zelf nog aanzienlijk verbeterd moet worden. Sommige data voor indicatoren ontbreken nog of zijn moeilijk in te vullen. Zo zijn er bijvoorbeeld weinig gegevens beschikbaar over gezondheidspromotie, of de zorg aan het levenseinde. En de meest recente gegevens waarover de auteurs konden beschikken waren al twee jaar oud. Ook dat blijft een punt van verbetering.