'Artsen zijn behoeders van kwaliteit'

Dr. Paul Pardon is crisisexpert bij FOD Volksgezondheid en werkt ook als gynaecoloog in het Stedelijk Ziekenhuis van Aalst (Campus Geraardsbergen). Voor CD&V geeft hij aan wat de uitdagingen zijn voor de gezondheidszorg van de toekomst. Belangrijk is om de pluspunten te bewaren: de goede kwaliteit, de betaalbaarheid en zeker de toegankelijkheid."De transmurale samenwerking en de eerste lijn versterken is het antwoord op de verschuiving in de zorg, met veel grotere aandacht voor een oudere bevolking die vaak multipele chronische aandoeningen vertoont. Om deze uitdaging aan te kunnen moet de zorg vraag-gestuurd zijn." Op een geïntegreerde en dynamische manier interdisciplinair samenwerken wordt het kenmerk van goede zorg. De hervorming kan maar lukken als je ook de minpunten van ons systeem aanpakt. "De onderfinanciering, bijvoorbeeld, en de complexiteit van de financiering. De administratieve druk op artsen en andere zorgverstrekkers is zo groot dat ze steeds moeilijker aan de zorg toekomen. Performante digitalisering kan hier ondersteuning bieden."EfficiëntiewinstOns gezondheidszorgsysteem stimuleert niet altijd tot het efficiënt aanwenden van de middelen. In de toekomst moet de financiering van ziekenhuizen en artsen vooral stimuleren tot een kwaliteitsvolle en doelmatige zorg. "Men moet komen tot een financiering van de reële zorgkosten. Nieuwe regelingen zoals voor de laagvariabele zorg proberen dat te bereiken. Meer standaardisering en evidence-based werken zijn goede zaken. Maar artsen moeten de vrijheid behouden om keuzes te maken."Efficiëntiewinst moet er volgens dokter Pardon ook komen door meer preventie. De laatste jaren is mee dankzij de huisartsen al heel wat bereikt: het bevolkingsonderzoek, vaccinatie. Maar preventie ziet hij zeer breed, als health in all policies: goede gezondheidsvoorlichting van jongs af aan, correcties in de productie van voeding, minder antibioticagebruik zowel in de humane als de diergeneeskunde, ... Gezondheidszorg begint met de aanpak van onze leefomgeving (het WHO-principe van One Health).Artsen betrekkenCentralisatie van supergespecialiseerde zorg zoals in de netwerken met oog voor een goede lokale basisgezondheidszorg is positief. "Men moet de artsen bij het uitstippelen van de nieuwe organisatie betrekken - het zijn gedreven, hardwerkende professionals. Ze moeten er mee over kunnen waken dat het werkbaar blijft." Pardon trekt dat ook door naar andere zorgberoepen: "Werken in de gezondheidszorg moet aantrekkelijk blijven. Dat is de beste garantie voor kwaliteit."De patiënt moet centraal staan in de gezondheidszorg. Maar dat houdt in dat hij op zijn arts kan rekenen om hem te begeleiden. En als de arts onmisbaar is voor kwalitatieve zorg, dan des te meer nog voor kwetsbare groepen in de samenleving met beperkte gezondheidsvaardigheden.Participatief beleidHet overlegmodel binnen het Riziv moet blijven bestaan en verbeterd worden. "De overheid stuurt - maar beslissingen worden zoveel mogelijk in consensus genomen." Artsen staan met hun teams garant voor het streven naar kwaliteit in de zorg: iedere arts wil zijn patiënt zo goed mogelijk helpen. "Dat artsen mee aan het stuur staan in het gezondheidsbeleid is dan ook niet meer dan logisch. Vooruitgang boekt men door overleg met de mensen die midden in de zorg staan."In het ziekenhuis heb je een participatief beleid nodig, dat mee door alle stakeholders wordt bepaald. Niet alleen de artsen, ook de verpleegkundigen, ambulante zorgverleners en de patiënten, moeten in het beleid betrokken zijn. Dit soort verbindingen tot stand brengen versterkt juist de structuur. Het doel is continuïteit van de zorg te bewerkstellingen over de verschillende sectoren heen. En dan zou ook het overlegmodel in zijn geheel die multidisciplinaire continuïteit beter moeten weerspiegelen.Ook het akkoordensysteem moet verstevigd worden omdat het de bevolking tariefzekerheid biedt. Dat houdt voor Pardon een verbetering in van het sociaal statuut dat de (zelfstandige) zorgverlener door toetreding kan verwerven. Solidariteit blijft de basis van de gezondheidszorg - al moet men patiënten duidelijk maken dat ze mee verantwoordelijk zijn voor de betaalbaarheid van het systeem.Comfortzorg moet vanuit de privéverzekering gefinancierd worden - de overheid moet toezien dat privéverzekeringen betaalbaar blijven.Transparante honoreringDe honorering van artsen moet zuiverder en transparanter verlopen. Een betere weging van verschillende elementen die de vergoeding bepalen, zoals meer waardering van de intellectuele act en de specifiek voor de patiënt gebruikte tijd, moet niet-gerechtvaardigde verschillen tussen artsen wegwerken.Voor specialisten zijn er nu grote verschillen, bijvoorbeeld tussen de verschillende disciplines onderling. Maar ook tussen verschillende ziekenhuizen - omdat afhoudingen van de honoraria sterk kunnen uiteenlopen. Ook verdienen huisartsen en specialisten in opleiding een beter sociaal statuut.