...

De patiënten werden gerandomiseerd naar een experimentele groep, die werd behandeld met enzalutamide 160 mg/d per os, of een standaardgroep, die een van de klassieke drie androgeenantagonisten (bicalutamide, nilutamide of flutamide) kreeg in de gebruikelijke dosering. Van de 1.125 patiënten die in de studie werden opgenomen, hebben er 503 tevens vroeg docetaxel (hoge radiografische belasting aan metastasen in 71% van de gevallen) gekregen en 622 niet (hoge radiografische belasting aan metastasen in 37% van de gevallen). De distributie tussen beide opties was vergelijkbaar in de twee groepen.Tijdens een mediane follow-up van 34 maanden hebben Christopher Sweeney et al. 245 sterfgevallen geregistreerd (102 in de enzalutamidegroep en 143 in de standaardgroep). Het overlijdensrisico was 33% lager in de enzalutamidegroep (HR 0,67; 95% BI 0,52-0,86; p = 0,002). 1 De driejaarsoverleving (primair eindpunt) werd geraamd op 80% in de enzalutamidegroep en op 72% in de standaardgroep (figuur 1 = totale overleving). Ook de overleving zonder stijging van het PSA-gehalte en de overleving zonder klinische verergering waren beter met enzalutamide.De totale overleving verbeterde evenwel enkel bij de patiënten die geen docetaxel kregen: geraamde driejaarsoverleving 83% in de enzalutamidegroep en 70% in de standaardgroep. Bij de patiënten die docetaxel kregen, verbeterde enzalutamide de totale overleving niet: geraamde driejaarsoverleving 74% versus 75% in de standaardgroep.Bij de 596 patiënten met een hoge radiografische belasting aan metastasen bedroeg de geraamde driejaarsoverleving 71% in de enzalutamidegroep en 64% in de standaardgroep. Bij de 529 patiënten met een lage radiografische belasting aan metastasen bedroeg de geraamde driejaarsoverleving respectievelijk 90% en 82%.Zeven patiënten in de enzalutamidegroep hebben epilepsieaanvallen vertoond tegen geen enkele in de standaardgroep. Verder was er geen klinisch relevant verschil in bijwerkingen tussen enzalutamide en de andere androgeenreceptorantagonisten. De patiënten van de enzalutamidegroep hebben meer bijwerkingen op docetaxel ontwikkeld (sensorische neuropathie, tranen, vermoeidheid), maar het betrof lichte bijwerkingen (hoogstens graad 2).Bij patiënten met een hormoongevoelige gemetastaseerde prostaatkanker bij wie een androgeendeprivatietherapie wordt gestart, verlengt enzalutamide de progressievrije overleving en de totale overleving. Het is dus misschien beter om meteen een combinatietherapie te starten in plaats van enzalutamide pas voor te schrijven als de tumor castratieresistent wordt.Het beperkte effect op de progressievrije overleving bij de patiënten die in aanmerking komen voor een vroege behandeling met docetaxel, is echter een signaal, dat een en ander toch wat tempert. Het is dus waarschijnlijk beter even af te wachten om na te gaan of dat op langere termijn resulteert in een betere totale overleving. Aangezien docetaxel meer bijwerkingen veroorzaakte in de enzalutamidegroep, zijn studies wenselijk die de levenskwaliteit evalueren, om er zeker van te zijn dat de langere levensverwachting niet gepaard gaat met meer lijden.De studie werd nog tijdens de presentatie ervan tijdens de plenaire sessie online gezet op de website van the New England Journal of Medicine.