...

Hypertensie is een van de belangrijkste cardiovasculaire risicofactoren. Mensen met hypertensie en mensen die hypertensie dreigen te krijgen, krijgen gewoonlijk te raad lichaamsbeweging te nemen zoals snel stappen. Volgens vorsers van de Universiteit van Saskatchewan zou stretching nog beter zijn.De vorsers hebben 40 mannen en vrouwen van gemiddeld 61,6 jaar met een hoog normale bloeddruk of hypertensie stadium 1 in twee groepen ingedeeld. Eén van de twee groepen heeft een programma van stretching van het hele lichaam gevolgd (30 minuten per dag, vijf keer per week) gedurende acht weken. De andere groep heeft een programma van stevig wandelen gevolgd, eveneens 30 minuten per dag, vijf keer per week gedurende acht weken. Voor en na het trainingprogramma werd de bloeddruk gemeten in liggende en staande houding en gedurende 24 uur met een draagbare bloeddrukmeter.Na 8 weken follow-up waren de systolische bloeddruk in zittende houding, de diastolische bloeddruk in rugligging en 's nachts en de gemiddelde bloeddruk in zittende houding, rugligging en 's nachts lager met het stretchingprogramma dan met het wandelen. De middelomtrek was tijdens de studie van 8 weken echter sterker verminderd bij de wandelaars. Prof. Phil Chilibeck, coauteur van de studie, wil nu achterhalen via welke fysiologische mechanismen stretching de bloeddruk verlaagt: minder stijve slagaders en veranderingen van het zenuwstelsel als gevolg van stretching?De auteurs erkennen dat aerobe activiteiten zoals wandelen, fietsen en langlaufen belangrijke effecten hebben op het lichaamsvet, de cholesterolconcentratie en de glykemie. Stretching heeft weliswaar minder effect op het gewicht, maar blijkt een sterkere bloeddrukverlagende werking te hebben. De auteurs raden dan ook aan aerobe activiteiten en stretching, die een complementaire werking hebben, te combineren. Een zwak punt van de studie is het kleine aantal patiënten. Chilibeck et coll. willen nu fondsen verzamelen om hun studie over te doen bij een groter aantal proefpersonen. Ze zouden daarbij niet alleen het effect op de bloeddruk willen evalueren, maar ook de onderliggende fysiologische mechanismen willen ontrafelen. (referentie: Journal of Physical Activity and Health, 2 februari 2021, doi: 10.1123/jpah.2020-0365)