MS op jonge leeftijd en risico op blijvende invaliditeit

Een Italiaanse groep heeft de gegevens doorgenomen van 3198 patiënten in een Italiaans register die MS hadden gekregen voor de leeftijd van 18 jaar (gemiddeld op 15,2 jaar, 69% vrouwen), bij wie de diagnose was bevestigd voor januari 2014 (mediane tijd tot het stellen van de diagnose 3,2 jaar) en die MS hadden sinds minstens 3 jaar.Na een gemiddelde follow-up van 21,8 ± 11,7 jaar bedroeg de mediane tijd tot het bereiken van een EDSS-score van 4,0 en 6,0 respectievelijk 31,7 en 40,5 jaar. De vorsers hebben dan de mediane tijd tot bereiken van die EDSS-scores vergeleken naargelang van het tijdperk waarin de diagnose van MS was gesteld (< 1993, 1993-1999, 2000-2006 en 2007-2013).In vergelijking met de periode voor 1993 is het risico op bereiken van een EDSS-score van 4,0/6,0 geleidelijk verminderd:Noch de demografische kenmerken van de patiënten noch de initiële klinische ziekteactiviteit zijn mettertijd significant veranderd. Het aantal patiënten dat werd behandeld met ziektemodificerende geneesmiddelen en vooral dan krachtige geneesmiddelen, is mettertijd echter almaar gestegen. Bijzonder interessant is dat soortgelijke resultaten werden verkregen in een subgroep van 1300 patiënten bij wie een diagnose van MS was gesteld tijdens de kinderjaren, die dus veel vroeger en langer waren behandeld met ziektemodificerende geneesmiddelen.Daaruit leiden de auteurs af dat het risico op blijvende invaliditeit mettertijd met 50-70% gedaald is en dat dat waarschijnlijk te danken is aan een betere behandeling en een betere aanpak van de ziekte.Baroncini D et al. JAMA Neurol. Online gepubliceerd voor de papieren versie op 3 mei 2021https://jamanetwork.com/journals/jamaneurology/fullarticle/2779593