...
Een triest verhaal. Een jongen van 19 jaar uit Bristol in het zuidwesten van Engeland is door een slechte voeding blind en nagenoeg doof geworden en heeft geen sociaal leven of werk meer, vertelt zijn moeder in het dagblad The Independent. Op de leeftijd van 14 jaar begon de jonge man te klagen van vermoeidheid en ging hij op spreekuur bij zijn huisarts. Een bloedonderzoek toonde een macrocytaire anemie en vitamine B12-tekort. Hij stond bekend als een "grillige eter" en kreeg daarom intramusculaire injecties van vitamine B12, voedingssupplementen en dieetadviezen. Maar de jonge man leefde zijn behandeling niet goed na en lapte de voedingsadviezen aan zijn laars. Op de leeftijd van 15 jaar was de situatie nog verergerd. Hij begon minder goed te horen en te zien en op de leeftijd van 17 jaar zag hij nagenoeg niet meer. Bij onderzoek door een neuro-oftalmoloog was het gezichtsvermogen gedaald tot 20/200 op de Snellen-schaal. Bij opname in het Bristol Eye Hospital hebben de artsen letsels van de nervus opticus en een nog altijd abnormaal lage vitamine B12-spiegel vastgesteld. Bovendien had hij ook te weinig koper, selenium en vitamine D, een verhoogde zinkspiegel en een lage botdichtheid.De specialisten hebben dan de voedingstoestand van de patiënt bekeken en hem vragen gesteld over zijn voeding. Hij dronk geen alcohol, rookte niet, nam geen geneesmiddelen in en had een normale body mass index. Er was dus a priori geen reden om de voeding te verdenken ... tot hij toegaf dat hij sinds de leeftijd van 7 jaar enkel frieten, Pringles-chips, wit brood, industriële ham en worsten at.De conclusie van de artsen was dan dat de ongezonde voeding had geleid tot een neuritis optica. Als die diagnose tijdig wordt gesteld, kan ze nog worden behandeld. Maar bij deze jongen werd de diagnose veel te laat gesteld en vertoonde de oogzenuw onherstelbare structurele schade. Het gezichtsverlies was dus onomkeerbaar, waardoor de jonge man zijn universiteitsstudies heeft moeten opgeven. Het gezichtsvermogen kon wel worden gestabiliseerd met supplementen van vitamines en mineralen.Hij werd verwezen naar andere gezondheidswerkers om zijn eetstoornis aan te pakken. Blijkbaar vertoonde hij een echte fobie en vermeed hij voedingsmiddelen met een bepaalde kleur, textuur of uitzicht. Die fobie wordt ARFID (Avoidant and Restrictive Food Intake Disorder) genoemd en treedt over het algemeen op tijdens de kinderjaren. Die onevenwichtige voeding heeft uitgeleid tot ernstige voedingstekorten met een onherstelbare vernietiging van zijn oogzenuw als gevolg. (referenties: The Independent, 2 september 2019, en Annals of Internal Medicine, 4 september 2019, DOI: 10.7326/L19-0361)https://www.independent.co.uk/news/uk/home-news/teenager-blind-deaf-junk-food-diet-processed-food-eating-disorder-bristol-a9089331.htmlhttps://annals.org/aim/article-abstract/2749497/blindness-caused-junk-food-diet?doi=10.7326%2fL19-0361