Alles over UZ Brussel

Perceived injustice (PI) of het gevoel van onrecht blijkt in de algemene chronische pijnpopulaties een belangrijke rol te spelen in de pijnervaring. De onderzoeksgroep Pain in motion (VUB) toonde dat eerder al aan bij borstkankeroverlevers (BCS) met chronische pijn en PI. Prof. Jo Nijs (UZ Brussel; Pain in motion, VUB) en doctoraatsonderzoeker Eva Roose (VUB - UHasselt) onderzoeken nu het effect van specifieke neurowetenschappelijke pijneducatie in combinatie met motiverende gespreksvoering op de mate van pijn, levenskwaliteit en het gebruik van opioïden in deze populatiegroep.

Aanwezigheid van conventionele dendritische cellen is essentieel voor de werking van checkpointremmers, maar bij een gemetastaseerde kanker laten die het vaak afweten. Een groep van het UZ Brussel voert al enkele jaren studies uit, waarbij ze conventionele dendritische cellen in de tumor inbrengen bij patiënten met een melanoom, om de respons op immunotherapie te herstellen. In Rome presenteerden ze de gegevens van een eerste klinische studie bij acht vrouwen met een gemetastaseerd melanoom dat niet reageerde op checkpointremmers (alle patiënten hadden nivolumab en ipilimumab via systemische weg gekregen) en patiënten die in aanmerking kwamen voor een behandeling met een BRAF-/MEK-remmer.

Palliatieve sedatie betreft een continue, diepe sedatie bij terminale patiënten met ondraaglijke pijn, waarbij de patiënt spontaan aan de ziekte overlijdt. In theorie zijn er enkele duidelijke, fundamentele verschillen tussen palliatieve sedatie en euthanasie.

Onderzoekers van het UZ Brussel hebben bemoedigende resultaten geboekt in een fase 1-studie, waarbij immuuntherapie intracerebraal wordt geïnjecteerd bij patiënten met een recidief van glioblastoom (1). De prognose van deze patiënten is bijzonder somber en de nood aan nieuwe effectieve behandelingen aldus zeer groot.

Onderzoekers van het UZ Brussel hebben bemoedigende resultaten geboekt in een fase 1-studie, waarbij immuuntherapie intracerebraal wordt geïnjecteerd bij patiënten met een recidief van glioblastoom (1). De prognose van deze patiënten is bijzonder somber en de nood aan nieuwe effectieve behandelingen aldus zeer groot.

In het UZ Brussel kunnen patiënten met prostaat- of darmkanker voortaan in vijf dagen in plaats van vier à acht weken worden behandeld door MRI-beeldgestuurde radiotherapie, een primeur voor België. De nieuwe Linac-MRI voor beeldgestuurde radiotherapie zorgt voor een gerichtere behandeling in een kortere tijdspanne met minder bijwerkingen en hogere genezingskansen voor de patiënt.

Macht wordt gewoonlijk geassocieerd met dominantie en dwang, maar ook in de arts-patiëntrelatie bestaat er een soort van machtsdynamiek. Zo heeft prof. Edgard Eeckman, communicatiemanager in het UZ Brussel, in zijn doctoraat de afhankelijkheidsrelatie beschreven die een patiënt ervaart tot diens zorgverstrekker. Deze afhankelijkheid creëert een machtsrelatie, waarbij de patiënt (het gevoel van) de controle over zijn bestaan (deels) verliest. Door patient empowerment kan men dit echter tot het minimum beperken.

Dr. Kristof Muylle van de dienst nucleaire geneeskunde van het UZ Brussel besprak de rol van PSMA PET/CT-scans in de verschillende stadia van prostaatkanker. De proPSMA-studie toonde aan dat PSMA PET/CT accurater is dan conventionele beeldvorming voor lymfeklierstagering bij mannen met een prostaatkanker met hoog risico. PSMA PET/CT leidde tot meer veranderingen in het behandelplan van de patiënt en tot minder dubbelzinnige bevindingen dan conventionele beeldvorming.

Een aantal gerandomiseerde fase 3-studies evalueerden angiogeneseremmers als eerstelijnsbehandeling voor EGFR-gemuteerde gemetastaseerde NSCLC. De RELAY-studie evalueerde erlotinib plus ramucirumab, en de NEJ026-studie vergeleek erlotinib plus bevacizumab combinatietherapie met erlotinib monotherapie (1,2). Presentatie door prof. dr. Lore Decoster (UZ Brussel).

Het aantal pediatrische overlevenden van kanker neemt globaal almaar toe. Dat wil echter ook zeggen dat met een langere levensduur na genezing, de langetermijneffecten belangrijk worden. Volgens prof. dr. Jutte van der Werff ten Bosch (Kliniekhoofd Kinderoncologie, UZ Brussel) vormt dit een groot aandachtspunt om late effecten tijdig op te sporen en te behandelen, maar ook om tijdens de behandeling proactief te werken.