Regorafenib: even goed in reële klinische praktijk als in klinische studies

COLOCTERALE KANKER Op het WCGC 2019 heeft prof. Michel Ducreux (Gustave Roussy, Villejuif, Frankrijk) de CORRELATE-studie gepresenteerd, een prospectieve, observationele studie die in het reële leven werd uitgevoerd met regorafenib bij patiënten met een gemetastaseerde colorectale kanker. Het effect van regorafenib op de overleving en de veiligheid waren vergelijkbaar met die in klinische studies, hoewel meer dan de helft van de patiënten de behandeling met regorafenib was gestart in een dosering lager dan de aanbevolen dosering. Prof. Ducreux concludeerde dan ook dat regorafenib zich in de dagelijkse praktijk precies op dezelfde manier gedraagt als in de grote, gerandomiseerde klinische studies.

...

De placebogecontroleerde fase III-studies CORRECT en CONCUR hebben aangetoond dat regorafenib de totale overleving en de progressievrije overleving significant verbetert bij patiënten met een colorectale kanker die verergert tijdens de standaardbehandeling. Maar is dat ook zo in de reële praktijk? Het antwoord op die vraag wordt gegeven door de CORRELATE-studie, een prospectieve, observationele studie die regorafenib in de dagelijkse klinische praktijk heeft onderzocht bij de behandeling van patiënten met een gemetastaseerde colorectale kanker in diensten voor abdominale oncologie in 13 landen.De studie werd uitgevoerd bij patiënten met een gemetastaseerde colorectale kanker die al een erkende behandeling hadden gekregen. Van de patiënten had 39% al vier systemische behandelingslijnen gekregen, 30% drie en 30% twee. Belangrijk om te vermelden is dat de beslissing om regorafenib te starten werd genomen door de behandelend arts voor inclusie in de studie om het concept van 'reële wereld' zo goed mogelijk te respecteren.De behandeling mocht worden onderbroken en de dosering mocht worden verlaagd als dat nodig was om bijwerkingen te behandelen. Het primaire eindpunt was het optreden van bijwerkingen van regorafenib. De belangrijkste secundaire eindpunten waren de totale overleving, de progressievrije overleving en het percentage ziektecontrole. De analyse werd uitgevoerd bij 1.037 patiënten (61% mannen en 39% vrouwen). Van de patiënten had 55% een tumor met een KRAS-mutatie. Van de patienten had 72% levermetastasen en 57% longmetastasen.De aanbevolen dosering van regorafenib is 160 mg/d gedurende drie weken gevolgd door een week rust. In deze studie hebben de oncologen de dosering echter vaak gewijzigd: bij 57% van de patiënten werd de behandeling effectief opgestart met de aanbevolen dosering van 160 mg/d; bij 30% werd gestart met een dosering van 120 mg/d en bij 12% met een dosering van 80 mg/d. De dosering werd bij 40% van de patiënten verlaagd. Bij 48% van de patiënten diende de behandeling te worden onderbroken of diende de toediening te worden uitgesteld. Bij 35% van de patiënten werd de dosering helemaal niet veranderd. De gemiddelde duur van de behandeling was 2,5 maanden (spreiding enkele dagen tot bijna 30 maanden).Graad 3-bijwerkingen zijn opgetreden bij 62% van de patiënten. Bij 36% van de patienten werden die toegeschreven aan regorafenib, wat volgens prof. Ducreux overeenstemt met het veiligheidsprofiel zoals dat in de klinische studies werd waargenomen. De frequentste bijwerkingen waren vermoeidheid (10%), hypertensie (8%) en hand-voetsyndroom (7%), merendeels als gevolg van de behandeling met regorafenib. Het aantal huidreacties was volgens de onderzoeker echter lager dan in de klinische studies.De overleving in deze studie uitgevoerd in de gewone klinische praktijk was vergelijkbaar met de overleving die werd gemeten in de klinische studies, wat toch opmerkelijk is als je weet dat die studie werd uitgevoerd bij niet-geselecteerde patiënten. De gemiddelde totale overleving bedroeg 7,6 maanden en de gemiddelde progressievrije overleving 2,8 maanden. Het percentage ziektecontrole bij beeldvormingsonderzoek bedroeg 21%; bij 3,1% van de patiënten werd een partiële respons verkregen.We beschikken nog niet over alle resultaten of gedetailleerde analyses, maar toch wist prof. Ducreux iets te vertellen over de relatie tussen de toegediende dosering en de klinische resultaten. Tot nog toe blijkt er geen significant verschil in de primaire en secundaire eindpunten te zijn tussen de verschillende startdoseringen (160 mg, 120 mg, 80 mg). Die observatie wordt echter nog verder geanalyseerd.Die resultaten zijn interessant: de mediane totale overleving en de mediane progressievrije overleving waren vergelijkbaar met die in de fase III-studies ondanks de verschillen in de startdosering. Idem wat de bijwerkingen betreft. Die laatste stemmen overeen met het bekende veiligheidsprofiel van regorafenib bij de behandeling van gemetastaseerde colorectale kanker.