Nieuwe gegevens bijhormoongevoelige prostaatkanker

Het ging om de studies ENZAMET met enzalutamide (zie BOhN juni 2019) en de studie TITAN met apalutamide (zie kader). In beide studies verbeterde de androgeenreceptorantagonist de totale overleving, de progressievrije overleving en eventueel nog enkele andere eindpunten.Die twee studies bevestigen wat we al wisten over abirateron dankzij de LATITUDEstudie en de STAMPEDE-studie: een vroegere toediening van androgeenreceptorantagonisten, meer bepaald meteen bij patiënten met metastasen, verbetert de totale overleving en andere eindpunten.Wat doen we nu met die gegevens? Hebben we wat meer geleerd buiten het feit dat die nieuwe geneesmiddelen hun werkzaamheid bewezen hebben? Antwoorden door professor Karim Fizazi, hoofd van de afdeling medische oncologie van Gustave Roussy, die de resultaten van de LATITUDE-studie heeft gepresenteerd tijdens de plenaire sessie van ASCO 2017. "Volgens mij moet je twee essentiële punten onthouden van de studies ENZAMET en TITAN. Een eerste punt en volgens mij het belangrijkste betreft de patiënten met oligometastasen, dus met weinig metastasen, meer bepaald patiënten met een, twee of drie botmetastasen of enkel lymfekliermetastasen. De LATITUDE-studie met abirateron werd niet uitgevoerd bij dergelijke patiënten. We wisten dus niet of een androgeenreceptorantagonist hun prognose verbetert. Volgens een post-hocanalyse van de STAMPEDE-studie, die op het ESMO 2018 werd gepresenteerd, heeft abirateron gunstige effecten en verbetert het de totale overleving.""De studies ENZAMET en TITAN hebben prospectief en sterk aangetoond dat het wel degelijk zin heeft een androgeenreceptorantagonist voor te schrijven bij mannen met weinig metastasen. Dat is volgens mij een erg belangrijke conclusie, die de praktijkvoering weleens zou kunnen beïnvloeden. Ter herinnering, in Europa is abirateron goedgekeurd bij patiënten met veel metastasen. De studies ENZAMET en TITAN tonen onweerlegbaar aan dat androgeenreceptorantagonisten ook gunstige effecten hebben bij patiënten met weinig metastasen. En dat zou de zaken weleens kunnen veranderen."Ten tweede, een vraag die we nog niet goed kunnen beantwoorden, en het zal waarschijnlijk nog even duren voor we er een klaar en duidelijk antwoord op kunnen geven. 'Moet je bij een patiënt die een combinatie van hormoon- en chemotherapie krijgt, al dan niet ook meteen een androgeenreceptorantagonist (enzalutamide, apalutamide of abirateron) voorschrijven?' In de TITAN-studie met apalutamide waren die patiënten maar goed voor ongeveer 10% van het totale aantal patiënten. Daardoor had de studie niet de vereiste kracht om die vraag te beantwoorden. In de ENZAMET-studie ging het om ongeveer 500 van de bijna 1.200 patiënten, maar de follow-up was vrij kort (ongeveer drie jaar).De gegevens over de totale overleving zijn dan ook niet erg overtuigend: hazard ratio 0,9, dus een geringe daling en het verschil is tot nog toe niet significant. De progressievrije overleving daarentegen blijkt wel beter bij toevoeging van enzalutamide aan de hormoon-chemotherapie. "Een onvolledig antwoord dus en ik denk dat we ongeveer twee jaar zullen moeten wachten om een betere kijk op de zaak te krijgen. Op dat ogenblik zal de follow-up in de ENZAMET-studie en de andere studies voldoende lang zijn en zullen we beschikken over de resultaten van de Europese PEACE-1-studie met abirateron."