Ovariumkanker: twee wegen zijn beter dan één

PARP-remmers (remmers van het poly-ADP-ribosepolymerase 1) verhinderen het herstel van beschadigd DNA en veroorzaken zo apoptose. Oleparib is een PARP-remmer die doeltreffend is gebleken bij epitheliale ovariumkanker. Joyce Liu (Dana Farber) et al. hebben een studie uitgevoerd met een combinatie van olaparib en een ander geneesmiddel met een totaal ander werkingsmechanisme, in casu een angiogeneseremmer, in de hoop dat die combinatie een synergetisch effect zou hebben op de tumor. Cediranib is een orale angiogeneseremmer, die eveneens doeltreffend is gebleken bij ovariumkanker. Die combinatie werd niet lukraak gekozen. Preklinische studies hadden immers al uitgewezen dat een zekere synergie mogelijk is.Betere overleving De studie heeft olaparib met of zonder cediranib onderzocht bij patiënten met een recidief van een platinagevoelige kanker van de ovaria, de eileiders of het peritoneum. Deze gerandomiseerde, gecontroleerde fase II-studie werd uitgevoerd bij 90 patiënten. De patiënten werden in een 1-1-verhouding gerandomiseerd naar olaparib 400 mg 2x/d of olaparib 200 mg 2x/d + cediranib 30 mg/d. Het primaire eindpunt van de studie was de tijd tot tumorprogressie. Verschillende studies hebben aangetoond dat de resultaten bij behandeling met een PARP verschillen naargelang van de BRCA-status. Daarom hebben de vorsers de patiënten in 2 groepen ingedeeld: patiënten met en patiënten zonder BRCA-mutatie. De radiografische PFS was dus het primaire eindpunt. Die was duidelijk beter met de combinatietherapie: mediane PFS van 17,7 maanden en slechts 9 maanden met olaparib alleen, een verschil dus van 58% (95% BI: 0,23-0,76; p < 0,005 ). Sommige studies hebben aangetoond dat de combinatie cediranib/olaparip de PFS significant verhoogt naargelang van de BRCA-status. De respons was minder goed bij patiënten met een gemuteerd BRCA dan bij patiënten met het wild type BRCA: respectievelijk 19,4 en 16,5 maanden. In de groep zonder BRCA-mutatie was de PFS 16,5 maanden met de combinatie en 5,7 maanden met olaparib alleen.Daar moet je wel een prijs voor betalen Het totale responspercentage (ORR) was 56% met olaparib alleen (2 patiënten met een complete respons (CR) en 21 met een partiële respons (PR)). De combinatie gaf een ORR van 84% (3 gevallen van CR en 33 van PR, p = 0,008). Er zijn meer bijwerkingen opgetreden in de groep die de combinatietherapie kreeg, dan met olaparib alleen met bijvoorbeeld 39% hypertensie met de combinatie en 0% met olaparib alleen. 70% van de patiënten die werden behandeld met cediranib/olaparip, heeft graad 3/4-toxiciteit ontwikkeld tegen 7% van de patiënten die alleen olaparib hebben gekregen. "Maar, volgens Joyce Liu, konden die bijwerkingen goed worden opgevangen." De onderzoekster is dan ook de mening toegedaan dat het onderzoek moet worden voortgezet, ook bij patiënten met een platinaresistente ovariumkanker. Volgens de experts van de ASCO "verhoogt de combinatie cediranib/olaparip het responspercentage, maar ten koste van een hogere toxiciteit. We weten nog niet of die combinatie de overleving verbetert. Ze vormt echter een nieuwe therapeutische strategie die niet gebaseerd is op chemotherapie."