...
De HannaH-studie is een internationale, open studie die tussen oktober 2009 en december 2010 in totaal 596 patiënten heeft gerekruteerd. De patiënten hebben een neoadjuvante chemotherapie (docetaxel, fluoro-uracil, epirubicine en cyclofosfamide) gekregen en werden dan gerandomiseerd naar trastuzumab s.c. 600 mg (n = 294) of trastuzumab i.v. in een startdosering van 8 mg/kg gevolgd door 6 mg/kg om de 3 weken in het kader van een neoadjuvante behandeling (n = 297) gevolgd door 10 cycli trastuzumab s.c. of i.v. als adjuvante behandeling tot in het totaal één jaar behandeling. Dit rapport beschrijft de resultaten na ongeveer zes jaar follow-up. Na zes jaar bedroeg de evenementvrije overleving in beide groepen 65% (HR = 0,98, 95% BI = 0,74 1,29). De totale overleving bedroeg in beide groepen 84% (HR = 0,94, 95% BI = 0,61-1,45). De evenementvrije overleving (EFS) en de totale overleving waren beter bij de patiënten met een complete pathologische respons dan bij de patiënten met een residuele ziekte.Bijwerkingen zijn opgetreden bij 97,6% van de patiënten die subcutaan werden behandeld, en 94,6% van de patiënten die intraveneus werden behandeld. Graad ≥ 3-bijwerkingen zijn opgetreden bij respectievelijk 53,2% en 53,7% van de patiënten, cardiale bijwerkingen bij respectievelijk 14,8% en 14,1% en ernstige bijwerkingen bij respectievelijk 21,9% en 15,1%.Jackisch C et al: Subcutaneous vs Intravenous Trastuzumab for Patients With ERBB2-Positive Early Breast Cancer. Final Analysis of the HannaH Phase 3 Randomized Clinical Trial. JAMA Oncol. Online gepubliceerd voor de papieren versie op 18 april 2019. doi:10.1001/jamaoncol.2019.0339 https://jamanetwork.com/journals/jamaoncology/fullarticle/2730632?resultClick=1