Gouda is een naam als een klok. En toch is (bijna) niemand er ooit geweest. Totaal ten onrechte, zo blijkt. Met zijn reien en oude huizen lijkt Gouda verdacht veel op Brugge in miniatuur. Een tentoonstelling over de 16Exposantde/Exposant eeuwse kunstschilder Pieter Pourbus is het perfecte alibi om dit uiterst charmante stadje te gaan ontdekken. Gouda is veel meer dan kaas.
Pieter Pourbus (1523/24-1584), ook wel Poerbusse genoemd, kennen wij vooral als een Brugse kunstenaar. In zekere zin klopt dat ook omdat alle werken die van hem gekend zijn uit zijn Brugse periode stammen. Maar in wezen is hij een Gouwenaar, zoals een inwoner van Gouda genoemd wordt. Rond zijn 20ste verliet hij zijn geboortestad waar de hoogconjunctuur wegkwijnde om zich in Brugge te nestelen waar het geluk hem toelachte. Hij trad in de leer bij Lancelot Blondeel, de beste Brugse schilder van zijn tijd, en liet er geen gras over groeien om diens dochter te huwen. De rest kunt u raden: Pourbus werd de beste Brugse schilder van zijn generatie.
Geïnspireerd door de prenten van Rafael en Michelangelo ontwikkelde hij een maniëristische stijl die de brug vormt tussen Memling en Rubens. Zijn portretten zijn van een uitzonderlijk niveau en geven een mooi beeld van de Brugse bourgeoisie van zijn tijd. In zijn religieuze werken komen zijn figuren tot zwierige beweging, hun gewaden worden haast tastbaar.
En toch. Brugge verloor stilaan zijn pole position in Vlaanderen ten voordele van Antwerpen. Misschien ligt daar de oorzaak dat Pourbus in de eeuwen die volgden toch wat in de vergetelheid geraakte, althans bij het grote publiek. In navolging van de expositie Pieter Pourbus en de vergeten schilders in het Brugse Groeningemuseum brengt deze mooi opgebouwde tentoonstelling in het Museum Gouda een ode aan een buitengewoon kunstenaar.
Er zijn geen bronnen die bevestigen dat 'verloren zoon' Pieter Pourbus na zijn vertrek naar Brugge ooit terugkeerde naar zijn geboortestad. Na de brand van 1552 waarbij de Sint-Janskerk in vlammen opging, schilderde hij wel _ allicht in opdracht van het Sint-Hubertusbroederschap _ een altaarstuk dat jarenlang in de heropgebouwde kerk hing tot het in het Museum Gouda werd ondergebracht.
Goudse glazen
De schoonheid van Gouda overdondert ons evenzeer als Pourbus' schilderijen. Dan hebben we het niet alleen over Frau Antje, het kaasmeisje dat in de jaren 1960 over de grenzen heen promotie maakte voor de Goudse kaas. Neem nu de Sint-Janskerk, met 123 meter lengte een van de grootste van Europa, en dat in een stadje van amper 72.000 inwoners. Het indrukwekkende orgel bevat zomaar even 3856 pijpen waar zelfs Bach jaloers zou op zijn. Maar de kerk is vooral bekend omwille van zijn monumentale 16de eeuwse gebrandschilderde glazen, bekend als de Goudse glazen. Onder de schenkers behoorden zelfs Filips II, koning van Spanje, en prins Willem van Oranje. Niet alleen zijn de verhalen ontzettend boeiend, van De Inwijding van de Tempel door koning Salomo (waarbij Koning Filips II getuige is van het Laatste Avondmaal) tot De Onthoofding van Johannes De Doper, waarbij het hoofd van de onfortuinlijke door de beul op een schaal, gelegd wordt terwijl Salomé vrolijk aan het dansen gaat. Prachtig om zien ook wanneer het zonlicht de fel gekleurde taferelen van de Goudse glazen belicht. De meer dan 60 glazen, waarvan de grootste meer dan 20 meter hoog zijn, vormen een fenomenale kunstschat die op zich al een bezoek aan de stad wettigt.
Van bierstad tot kaasstad
Kennen wij Gouda vooral als kaasstad dan is dat vooral aan de ondergang van de stad in de 15de eeuw te wijten of te danken. Voorheen was Gouda vooral een bierstad met meer dan 200 brouwerijen. De Goudse bieren werden zelfs naar Vlaanderen geëxporteerd.
De aanwezigheid van turf in dit poldergebied was de oorzaak van de rijkdom van de stad. Maar toen de turf opgebruikt was, werd het verval ingeluid. Op de verarmde gronden groeide alleen nog gras. Alleen koeien konden er gedijen en dat werd het begin van de kaastraditie die Gouda tot in Japen en de VS bekend maakt. Vergis u niet, de enige echte Goudsche kaas is de boerenkaas die van verse melk gemaakt wordt en zeer verschilt van de fabriekskaas van gepasteuriseerde melk die overal in de wereld op het ontbijtmenu staat. De Kaaswaag, recht tegenover het mooie stadhuis, is omgevormd tot museum en bezoekerscentrum waar u ook de echte Goudsche kunt proeven. Ga voor de drie jaar oude vintage, met zijn kleine rijpingskristallen een echte smaakbom, de trots van de kaasplank!
Van proeven krijg je honger. Op het terras van eethuis Belvedère op de Grote Markt is het heerlijk genieten van een heuse kaassoep of een boterham met oude Goudsche en appelsiroop. Gaat u voor een menu, dan raden we u De Lichtfabriek aan waar u in een industriële sfeer een lekker menu voorgeschoteld krijgt. Het weer in gebruik nemen van dit industriële pand is tekenend voor de heropbloei van de stad die weer als voorheen pronkt met al zijn specialiteiten en ambachten. Gouda is immers niet alleen een stad van kaas en gebrandschilderde glazen, maar ook van kleipijpen, siroopwafels en kaarsenmakers. Op amper een uurtje rijden van Antwerpen, ideaal voor een citytrip.
Pieter Pourbus. Meester-schilder uit Gouda. Tot 17 juni in het Museum Gouda. Open van dinsdag t/m zondag, van 11u tot 17u. museumgouda.nl.
Voor lezers van Artsenkrant ligt er aan de ticketbalie van het Museum Gouda een gratis affiche klaar.
Reizen: Gouda ligt op een steenworp van Rotterdam en is gemakkelijk vanuit België met de trein bereikbaar. Tickets kan je boeken via b-europe.com
Info:www.welkomingouda.nl - Hoteltip: http://www.bestwesterngouda.nl
Pieter Pourbus (1523/24-1584), ook wel Poerbusse genoemd, kennen wij vooral als een Brugse kunstenaar. In zekere zin klopt dat ook omdat alle werken die van hem gekend zijn uit zijn Brugse periode stammen. Maar in wezen is hij een Gouwenaar, zoals een inwoner van Gouda genoemd wordt. Rond zijn 20ste verliet hij zijn geboortestad waar de hoogconjunctuur wegkwijnde om zich in Brugge te nestelen waar het geluk hem toelachte. Hij trad in de leer bij Lancelot Blondeel, de beste Brugse schilder van zijn tijd, en liet er geen gras over groeien om diens dochter te huwen. De rest kunt u raden: Pourbus werd de beste Brugse schilder van zijn generatie. Geïnspireerd door de prenten van Rafael en Michelangelo ontwikkelde hij een maniëristische stijl die de brug vormt tussen Memling en Rubens. Zijn portretten zijn van een uitzonderlijk niveau en geven een mooi beeld van de Brugse bourgeoisie van zijn tijd. In zijn religieuze werken komen zijn figuren tot zwierige beweging, hun gewaden worden haast tastbaar. En toch. Brugge verloor stilaan zijn pole position in Vlaanderen ten voordele van Antwerpen. Misschien ligt daar de oorzaak dat Pourbus in de eeuwen die volgden toch wat in de vergetelheid geraakte, althans bij het grote publiek. In navolging van de expositie Pieter Pourbus en de vergeten schilders in het Brugse Groeningemuseum brengt deze mooi opgebouwde tentoonstelling in het Museum Gouda een ode aan een buitengewoon kunstenaar.Er zijn geen bronnen die bevestigen dat 'verloren zoon' Pieter Pourbus na zijn vertrek naar Brugge ooit terugkeerde naar zijn geboortestad. Na de brand van 1552 waarbij de Sint-Janskerk in vlammen opging, schilderde hij wel _ allicht in opdracht van het Sint-Hubertusbroederschap _ een altaarstuk dat jarenlang in de heropgebouwde kerk hing tot het in het Museum Gouda werd ondergebracht.Goudse glazenDe schoonheid van Gouda overdondert ons evenzeer als Pourbus' schilderijen. Dan hebben we het niet alleen over Frau Antje, het kaasmeisje dat in de jaren 1960 over de grenzen heen promotie maakte voor de Goudse kaas. Neem nu de Sint-Janskerk, met 123 meter lengte een van de grootste van Europa, en dat in een stadje van amper 72.000 inwoners. Het indrukwekkende orgel bevat zomaar even 3856 pijpen waar zelfs Bach jaloers zou op zijn. Maar de kerk is vooral bekend omwille van zijn monumentale 16de eeuwse gebrandschilderde glazen, bekend als de Goudse glazen. Onder de schenkers behoorden zelfs Filips II, koning van Spanje, en prins Willem van Oranje. Niet alleen zijn de verhalen ontzettend boeiend, van De Inwijding van de Tempel door koning Salomo (waarbij Koning Filips II getuige is van het Laatste Avondmaal) tot De Onthoofding van Johannes De Doper, waarbij het hoofd van de onfortuinlijke door de beul op een schaal, gelegd wordt terwijl Salomé vrolijk aan het dansen gaat. Prachtig om zien ook wanneer het zonlicht de fel gekleurde taferelen van de Goudse glazen belicht. De meer dan 60 glazen, waarvan de grootste meer dan 20 meter hoog zijn, vormen een fenomenale kunstschat die op zich al een bezoek aan de stad wettigt.Van bierstad tot kaasstadKennen wij Gouda vooral als kaasstad dan is dat vooral aan de ondergang van de stad in de 15de eeuw te wijten of te danken. Voorheen was Gouda vooral een bierstad met meer dan 200 brouwerijen. De Goudse bieren werden zelfs naar Vlaanderen geëxporteerd. De aanwezigheid van turf in dit poldergebied was de oorzaak van de rijkdom van de stad. Maar toen de turf opgebruikt was, werd het verval ingeluid. Op de verarmde gronden groeide alleen nog gras. Alleen koeien konden er gedijen en dat werd het begin van de kaastraditie die Gouda tot in Japen en de VS bekend maakt. Vergis u niet, de enige echte Goudsche kaas is de boerenkaas die van verse melk gemaakt wordt en zeer verschilt van de fabriekskaas van gepasteuriseerde melk die overal in de wereld op het ontbijtmenu staat. De Kaaswaag, recht tegenover het mooie stadhuis, is omgevormd tot museum en bezoekerscentrum waar u ook de echte Goudsche kunt proeven. Ga voor de drie jaar oude vintage, met zijn kleine rijpingskristallen een echte smaakbom, de trots van de kaasplank!Van proeven krijg je honger. Op het terras van eethuis Belvedère op de Grote Markt is het heerlijk genieten van een heuse kaassoep of een boterham met oude Goudsche en appelsiroop. Gaat u voor een menu, dan raden we u De Lichtfabriek aan waar u in een industriële sfeer een lekker menu voorgeschoteld krijgt. Het weer in gebruik nemen van dit industriële pand is tekenend voor de heropbloei van de stad die weer als voorheen pronkt met al zijn specialiteiten en ambachten. Gouda is immers niet alleen een stad van kaas en gebrandschilderde glazen, maar ook van kleipijpen, siroopwafels en kaarsenmakers. Op amper een uurtje rijden van Antwerpen, ideaal voor een citytrip.Pieter Pourbus. Meester-schilder uit Gouda. Tot 17 juni in het Museum Gouda. Open van dinsdag t/m zondag, van 11u tot 17u. museumgouda.nl.Voor lezers van Artsenkrant ligt er aan de ticketbalie van het Museum Gouda een gratis affiche klaar.Reizen: Gouda ligt op een steenworp van Rotterdam en is gemakkelijk vanuit België met de trein bereikbaar. Tickets kan je boeken via b-europe.comInfo:www.welkomingouda.nl - Hoteltip: http://www.bestwesterngouda.nl
