...

Om zich kandidaat te stellen is het eigenlijk al laat. Dat kon ten laatste nog op 11 januari. Maar als er niet genoeg kandidaten zijn moet de voorzitter van de Provinciale Raad nog op zoek naar personen. Als u toch geïnteresseerd bent en u uw kans gemist heeft, kunt u daar nog altijd eens polsen. "Ik vind het een dankbare bezigheid", zegt dokter Michel Deneyer, de ondervoorzitter van de Orde van Artsen. "Je raakt vertrouwd met heel wat materies. Je leert bijvoorbeeld om nieuwe probleemsituaties te analyseren naar analogie met meer vertrouwde. Je moet er wel op bedacht zijn dat je kunt worden aangesproken door media of door organisaties om snel iets toe te lichten in verband met euthanasie, abortus, noem maar op. Maar je leert dingen die erg kunnen helpen in de dagelijkse praktijk, waarmee je van dienst kunt zijn in de medische raad of de huisartsenkring, enzovoort. Je hebt uiteenlopende contacten, geregeld diepgaande gedachtewisselingen,... Reken dat je maandelijks er toch een halve dag voor vrij moet maken - maar de vergoeding is redelijk. Je moet soms ook wat studeren en voorbereiden." Men ziet de Orde vaak als een machoclub van oudere mannen die straffen uitspreken over collega's. Maar dat beeld klopt niet. Meer dan 95% van de tijd ben je bezig met positief georiënteerde adviezen, of ondersteun je een collega die door persoonlijke tegenslagen in de problemen is geraakt - help je hem er bovenop te komen. De wet voorziet geen mogelijkheid voor de Orde om een straf uit te spreken onder 'probatie'. "Maar het is al gebeurd dat we een collega met een drankprobleem opvolgen terwijl hij zich laat begeleiden." De Orde heeft niet liever dan dat de provinciale raden er jonger en vrouwelijker zullen uitzien. De verkiezingen worden om de drie jaar georganiseerd. In 2016 was er een jaar vertraging als gevolg van de staatshervorming. Dat jaar was ook de eerste keer dat de verkiezingen elektronisch verliepen. Die werkwijze spaart de Orde een hoop geld en een hoop werk uit. Artsen kregen voordien per aangetekende brief een oproep om hun stem uit te brengen. "Van de honderdduizenden euro's die op die verzendingen worden bespaard, gaat het grootste gedeelte naar Arts in nood. De rest naar bijvoorbeeld het opbouwen van een sociaal passief voor het personeel." De deelname aan de verkiezingen is vanaf 2016 wel geslonken. Van een 70% in 2012 tot een goede helft van alle artsen. Deelname is wettelijk verplicht maar de Orde gaat niet op jacht naar artsen die hun stem niet uitbrengen. "Dat heeft geen zin", zegt Deneyer. De afgenomen interesse voor de grote artsenorganisaties is een algemeen fenomeen. Bij de medische verkiezingen is dat nog meer uitgesproken. Vroeger namen artsen ook deel uit schrik voor een of andere represaille - een aangetekend schrijven komt erg officieel over. Vooral de eerste keer waren er ook nogal wat technische problemen met het elektronisch stemmen. Mensen konden hun eID niet inlezen of waren de pincode vergeten. Oudere artsen waren niet gewoon een computer te gebruiken, enzovoort. Intussen zijn dit soort e-procedures al veel meer ingeburgerd. Artsen in het ziekenhuis kunnen problemen ondervinden met de hoog beveiligde firewall van de instelling. Ze kunnen hun stem beter uitbrengen van thuis uit. Dit jaar kunt u zich overigens voor het eerst ook aanmelden met Itsme. Hoe zit het ondertussen met de hervorming van de Orde? Het voorstel dat de vorige minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken, Maggie De Block (Open VLD), had uitgewerkt, is gestrand. De hervorming van de Orde maakt geen deel uit van het regeerakkoord. Maar de Orde dringt er wel bij de huidig minister, Frank Vandenbroucke (Vooruit), op aan er toch werk van te maken. "We zouden natuurlijk liefst zien dat ons eigen hervormingsvoorstel wordt aangenomen." Ondertussen is de Orde bezig met een interne hervorming binnen de huidige wetgeving. "Er komt binnenkort eenzelfde lidgeld over heel het land, en de financiën zullen centraal worden beheerd."