...
Wanneer (niet als) de coronacrisis voorbij is, kijken we hier hopelijk met terechte trots op terug. Een aantal politici neemt het woord oorlog in de mond. Met een welbespraakte Franse president op kop... Wel, dan stel ik het volgende voor. Na een oorlog eren we onze soldaten, of het nu met medailles, gedenktekens of eeuwige vlammen is, maakt niet uit... Deze oorlog zal gewonnen worden door artsen, verpleegkundigen, rekkenvullers en truckchauffeurs.Geef die mensen een standbeeld. Waarom plaatsen we op het dorpsplein van Ranst (heb je hem?), geen groot gedenkteken voor al wie nu aan de frontlinie staat? De eerste dag dat er nul nieuwe besmettingen zijn, roepen we uit tot nieuwe nationale feestdag. Bij de eerste verjaardag krijgt Marc Van Ranst de sleutels van het paleis. En op die dag reiken we ook elk jaar opnieuw een trofee uit aan de meest hardwerkende zorgverstrekker van dat jaar. Via publieksstemming, of zo - we zijn het hier toch gewend om verkiezingen te houden. En ik weet zelfs al hoe die trofee er zal uitzien: een gouden rol toiletpapier.