...

Prof. Frieda Matthys, diensthoofd Psychiatrie UZ Brussel: "Omwille van het intensieve onderlinge contact in ziekenhuizen en instellingen, waar echte 'uitbraken' kunnen ontstaan, worden patiënten met ernstige psychiatrische aandoeningen (EPA), patiënten in de ouderenpsychiatrie, forensische psychiatrie als kwetsbare groepen beschouwd. De overheid geeft deze groepen terecht enige prioriteit." "Maar die kwetsbaarheid geldt niet alleen voor wie in een residentiële setting verblijft", vervolgt prof. Matthys. "Personen met ernstige psychiatrische aandoeningen hebben een aanzienlijk grotere kans om besmet te raken met covid-19 en eens ze besmet zijn, lopen ze een verhoogd risico op een ernstig of fataal ziekteverloop." (1) Daar zijn volgens de professor een aantal verklaringen voor. "Vooreerst het immuunsysteem dat afwijkingen vertoont gerelateerd aan de psychiatrische ziekte zelf of de behandeling ervan. Trauma's in de kindertijd, vaker voorkomend bij personen met psychiatrische stoornissen, maar ook chronische stress en ernstige slaapproblemen blijken een nadelig effect te hebben op het immuunsysteem. En bij een aantal psychiatrische aandoeningen zien we een versnelde veroudering van het immuunsysteem." "Vervolgens ook het frequent voorkomen van chronische aandoeningen zoals diabetes, cardiovasculaire aandoeningen, obesitas. Deze maken, zoals algemeen bekend, de prognose van een covidbesmetting slechter. Uit onderzoek blijkt ook dat de somatische zorg bij EPA-patiënten onvoldoende is." "De socio-economisch minder gunstige omstandigheden waarin ze vaak leven vormen bovendien een drempel naar de zorg en verhogen ook de kans op besmetting, bijvoorbeeld door de kleine ruimte waarin ze wonen." In de geestelijke gezondheidszorgsector leeft dan ook een ernstige bezorgdheid dat de huidige covid-19-exitstrategie ontoereikend en mogelijk zelfs ineffectief zal zijn voor de 160.000 personen in ons land die momenteel lijden aan een of meer ernstige psychische aandoeningen", zegt Frieda Matthys. "Personen met EPA zijn een heterogene en moeilijk te bereiken risicogroep, de algemene pandemische respons- en vaccinatieplannen zijn onvoldoende aan hen aangepast." Ook de terughoudendheid voor vaccins bij de algemene bevolking, baart zorgen. "Voor personen met een ernstige psychische aandoening die last hebben van betrekkingsideeën en denkstoornissen wordt het extra moeilijk om hier niet te worden in meegezogen." Prof. Matthys pleit voor gerichte interventies en aanhoudende inspanningen om een voldoende hoge vaccinatiedekking te bereiken bij personen met psychiatrische problematiek. "Zeker als je weet dat er een lage vaccinatiegraad is bij EPA-patiënten voor de jaarlijkse influenzavaccinatie of de belangrijke basisvaccinaties." In eenzelfde adem pleit de professor ervoor om de geestelijke gezondheidszorg zo snel mogelijk te laten terugkeren naar haar normale activiteit "om secundaire schade als gevolg van de verminderde toegankelijkheid van zorg te voorkomen". Ze duidt erop dat in meerdere Europese landen men al begonnen is met het vaccineren van geestelijke gezondheidswerkers.