...
de laatste akte is de stem weg en wordt de afwezige stem gerepresenteerd door een object met insecten." Opnames van concrete stemgeluiden worden vermengd met spaarzame synthesizerklanken, bewerkt geluid van cicaden en heel even een gitaar. Hoe ligt de verhouding tussen objectief capteren en creatief componeren?"Met dit werk heb ik het begrip 'compositie' zeker in vraag willen stellen", besluit Mariske Broeckmeyer. "Ik heb zo weinig mogelijk gewerkt wanneer ik geen migraine had. Zijn het dan composities? De eerste akte is zeker een compositie. In tweede akte heb ik het idee van een compositie nog wat proberen te rekken, maar ze blijft al grotendeels rauw en onafgewerkt. En de volgende delen worden steeds minder een compositie. Het eindigt wel met een lied om de cirkel rond te maken.""Dit is een heel persoonlijk artistiek project geworden. Het is tenslotte een onderzoek in de kunsten. Het wil voorbijgaan aan het idee dat de brug tussen de medische wereld en de kunsten alleen maar aan de hand van data gemaakt kan worden. Hoe vreselijk pijnlijk en banaal migraine ook is. De aanval brengt je in een verwrongen wereld, die bevreemdend is, maar waar ook schoonheid en esthetiek in schuilt."