'Met adem begint en eindigt het leven'

Naima Joris, dochter van jazzmuzikant Chris Joris, dacht er nooit aan een podium te betreden. Toch leerde ze zichzelf op haar 27ste de basis van gitaar- en pianospelen. Gaetan Vandewoude lijfde haar kort bij Isbells in als backingzangeres en ze zong zelf lead vocals tijdens een Radio 1 sessie van Raymond van het Groenewoud. Stel je voor dat deze stem verborgen was gebleven in haar huiskamer. Gelukkig voor ons gaf vader Chris haar een plek als gastzangeres in zijn band. Zachtjesaan exploreerde ze haar stem. Ze deed een luisteraar aan Cesaria Evora denken en diens gouden tip zette haar aan Evora's Sodade te coveren. In 2021, op haar 39ste, bracht ze samen met haar broer Yassin een eerste ep Naima Joris uit, als ode aan hun overleden zus. Dit jaar verscheen Tribute to Daniel Johnston met nummers van de eigengereide artiest met wie ze zich qua werkwijze en gevoelens verwant voelt. Sinds begin deze maand ligt While The Moon in de winkel. Het album zal zowel troost bieden voor wie zich aangesproken voelt maar is vooral een ode aan het leven. Hopeful Again en Suddenly kwamen er op basis van teksten van haar overleden zus. Naima's eigen nummers schuwen evenmin pijnlijk herkenbare onderwerpen.Dat ze er liever over zingt dan erover te treuren bewijst de afsluitende track This Life + Urlicht. Op deel 1 van deze samensmelting van twee songs bespeelt ze zelf de Keltische harp, op deel 2 Urlicht, gecomponeerd door Niels Van Heertum, hoor je die door zijn eufonium ademen. Naima Joris: "Dat brengt ons bij de essentie, want met adem begint en eindigt het leven."