...

Het Chronisanté-colloquium (1), dat heeft plaatsgevonden op 19 en 20 oktober, werd georganiseerd door de vijf Waalse proefprojecten geïntegreerde zorg. Op het colloquium heeft dr. Ri De Ridder eraan herinnerd dat de overheden al enkele jaren nadenken over een meer geïntegreerde zorg. Die zorg omvat vijf doelstellingen (Quintuple Aim, zie kader), die in de gezondheidssector moeten worden gerealiseerd."We kunnen dat vrij eenvoudig samenvatten. Met het geld waarover we beschikken, 35 miljard euro voor het budget gezondheidszorg voor 2023, moeten we het duidelijk beter doen op het vlak van de resultaten zowel wat betreft de gezondheid van de bevolking en hoe de mensen de zorg ervaren, als over het gevoel van erkenning van gezondheidswerkers en hun welzijn op het werk. Dat alles met respect voor de principes van universaliteit en gelijkheid. In vergelijking met onze buurlanden doet België het minder goed op het vlak van gelijkheid van zorg (onder meer het aantal jaren in goede gezondheid in de bevolking) en de toegang tot de zorg. Door integratie van de zorg kunnen we de situatie verbeteren. Ook moeten we de zaken anders aanpakken en werken in netwerken met de patiënt in het centrum, zoals de Wereldgezondheidsorganisatie aanraadt. Dat moet ons in staat stellen de uitdaging aan te gaan. Nu zijn we immers duidelijk aan de verliezende hand. Als we onze werking niet veranderen, zullen we de zorgvraag van de maatschappij in 2040 niet meer kunnen dekken. We moeten investeren in gezondheid en niet alleen in zorg." Dr. De Ridder benadrukt dat het kader bestaat. We moeten onze inspanningen richten op de persoon, diens gezin en de gemeenschap waarmee gezondheidsverstrekkers samenwerken om veranderingen te bewerkstelligen. "Hoe doe je dat?", vraagt Ri De Ridder. "Je moet beginnen met bewustmaking. Neem bijvoorbeeld covid. Doordat covid een ernstige dreiging is/was, zijn heel wat procedures in de organisatie van de zorg snel veranderd. Het is dus mogelijk het systeem te veranderen. De uitdaging wat geïntegreerde zorg betreft, is het aanpakken van de noden waarin we onvoldoende hebben geïnvesteerd. We moeten de veerkracht en de autonomie van de bevolking verbeteren. We gaan in de goede richting. Het budget voor gezondheidszorg van 2022 voorziet in een transversaal beleid om de vijf doelstellingen te realiseren. De nieuwe investeringen moeten gericht zijn op die doelstellingen inzake gezondheidszorg." Dr. De Ridder stelt dat leadership belangrijk is om veranderingen te bewerkstelligen. "De leidinggevenden van de politieke macht, de opleiding en de beroepsverenigingen moeten willen veranderen. We hebben beslist te investeren in een interfederaal plan geïntegreerde zorg. Dat plan moet een gemeenschappelijk project worden, dat door de federale overheid wordt gedragen in samenwerking met de deelstaten. Ik denk dat we daarin zullen slagen." De raadgever van minister Vandenbroucke vindt dat een wijziging van de mentaliteit, de opleiding, de digitale infrastructuur, de procedures, de financiering,... nodig is. "Integreren houdt ook een verlies van autonomie in", waarschuwt hij. De volgende regeringen zullen tegen 2024 een stevig interfederaal plan op touw zetten. Ri De Ridder vindt dat de politiek op grond van een analyse moet uitmaken welke beslissingen en engagementen iedereen moet nemen. "Er bestaan al initiatieven: Proxisanté in Wallonië, Réseau soins intégrés in Brussel, Eerstelijnszone in Vlaanderen,... Dat biedt een mooie gelegenheid ervoor te zorgen dat al die initiatieven een gemeenschappelijke inhoud krijgen ten dienste van de bevolking", verklaart Ri De Ridder. Volgens de voormalige algemeen directeur gezondheidszorg van het Riziv is het ook belangrijk te profiteren van de expertise van proefprojecten en andere lopende projecten. "Samen met de ontwikkeling van het interfederaal plan geïntegreerde zorg moeten we ook de factoren van succes definiëren, waarbij de nadruk zal worden gelegd op het management van de verandering. We zijn ervan overtuigd dat geïntegreerde zorg een territoriale aanpak vergt. Volgens een recente studie van het KCE daaromtrent (zie kader) gaat er nog een grote kloof tussen de bereidheid geïntegreerde zorg te implementeren en de maturiteit op het terrein. We moeten ernaar streven de geïntegreerde zorg samen te implementeren dankzij een politieke consensus, het interfederaal plan en de projecten op het terrein." Op het Chronisanté-colloquium heeft dr. De Ridder gezegd dat er niet meer voldoende tijd tijdens deze legislatuur is om het interfederaal plan geïntegreerde zorg volledig uit te werken, althans wat de samenwerkingsakkoorden tussen de federale overheid en de deelstaten betreft. "Dat plan moet uitmonden in een stevige structuur, waarin alle punten op het vlak van financiering, verantwoordelijkheid van de betrokkenen, de organisatie ... samen met de verschillende overheden worden aangepakt. We hebben een lijst van dertien punten opgesteld, die nog moeten worden verwerkt."