Alles over RA

Het kenmerkende letsel bij RA is een gewrichtsvliesontsteking. Bij spondylartritis ankylosans is dat enthesitis. Eind 2017 heeft prof. Rik Lories (UZ Leuven) in samenwerking met Georg Schett en een aantal Europese collega's meegewerkt aan de publicatie van een belangrijk artikel in het tijdschrift Nature. Dit artikel geeft informatie over de pathofysiologie van enthesitis en vooral over de immunologische micro-omgeving, de klinische en diagnostische instrumenten en nieuwe gerichte geneesmiddelen zoals cytokineantagonisten en vooral IL-23-, IL-17- en TNF-antagonisten.

RA komt over het algemeen voor bij oudere patiënten, maar kan ook optreden bij jongvolwassenen, adolescenten en zelfs kinderen. Aangezien RA vooral voorkomt bij vrouwen, rijst dan ook de vraag welke invloed de RA heeft op het verloop van de zwangerschap, de gezondheid van de moeder en die van het kind bij de geboorte. In feite is daar niet zoveel over bekend. Vandaar het nut van een studie uitgevoerd in Taiwan.

De CANTOS-studie, die enkele maanden geleden voor het eerst de inflammatoire hypothese van atherosclerose heeft gevalideerd, staat weer in de schijnwerpers. In die studie werd immers vastgesteld dat canakinumab, een IL-1-bètaremmer, jichtaanvallen zou kunnen voorkomen, ongeacht het urinezuurgehalte.

Franse vorsers bevestigen de rol van de intestinale microbiota bij het optreden van inflammatoire gewrichtsaandoeningen en met name spondylartritis (ontsteking van de gewrichten van de wervelkolom en het bekken). Bij die patiënten werd een specifieke dysbiose vastgesteld.

RA gaat gepaard met een stijging van het cardiovasculaire risico en dat is gedeeltelijk te wijten aan een grotere prevalentie van klassieke risicofactoren, waaronder vooral diabetes en een systemische ontsteking die inherent is aan de ziekte zelf.

Toeval of oorzakelijk verband?Wat daar de verklaring voor is, weten we niet, maar een Deense studie die op een officiële persconferentie op het Europese congres voor reumatologie dit jaar (EULAR 2017) werd gepresenteerd, leert dat de incidentie van plaatsing van een totale heup- en knieprothese is gedaald sinds de goedkeuring van biologische geneesmiddelen en vermelding van die geneesmiddelen in de richtlijnen voor de behandeling van RA.