...
Om het effect van dansen op de hersenstructuur te vergelijken met dat van aeroob sporten, d.w.z. een langdurige, aanhoudende inspanning die de ademhalings- en de hartfrequentie verhoogt, hebben de Duitse vorsers 26 gezonde vrijwilligers van 63 tot 80 jaar (gemiddeld 68 jaar) gerekruteerd en willekeurig in twee groepen ingedeeld. 14 vrijwilligers volgden wekelijkse danslessen gedurende 18 maanden en de andere werden uitgenodigd om klassiekere lichamelijk oefeningen te doen zoals oefeningen om het lichaam soepel te houden, fietsen of nordic walking. De proefpersonen in de dansgroep leerden elke week iets nieuws en leerden verschillende dansen aan: jazz square, Latijns-Amerikaanse dansen, linedancen enz. De stapjes, de armbewegingen, de snelheid en het ritme veranderden om de twee weken.De auteurs hebben het volume van de hippocampus gemeten door middel van magnetische kernspinresonantie voor, na en tijdens het onderzoek. De hippocampus werd groter in beide groepen en vooral dan de substructuren van de linker hippocampus. Dat is belangrijk. Die zone kan immers worden aangetast bij de ziekte van Alzheimer en kan bijdragen tot de leeftijdsgebonden cognitieve achteruitgang. Ze speelt ook een sleutelrol bij het geheugen, het aanleren en de ruimtelijke oriëntatie.Bij de dansers werd ook een vergroting van de gyrus dentatus waargenomen, waar nieuwe neuronen worden gevormd, en van het subiculum. Meer nog, andere tests hebben uitgewezen dat de dansers uiteindelijk beter scoorden bij tests van het evenwicht en synchronisatie.(referentie: Frontiers in Human Neuroscience, 15 juni 2017: doi: 10.3389/fnhum.2017.00305)