Hiv-geïnfecteerde patiënten mogen het niet aan hun hart laten komen

Voor hun retrospectieve studie hebben de vorsers de medische dossiers doorgenomen van 2.567 hiv-geïnfecteerde patiënten die in drie hiv-referentiecentra in de stad San Francisco werden gevolgd. De gerekruteerde patiënten waren vrij representatief voor de alsmaar groter wordende groep van oudere hiv-geïnfecteerde patiënten. In de USA maken die 10% van het totale aantal hiv-geïnfecteerde patiënten uit. De mediane leeftijd was 55 jaar. 14% waren vrouwen. 95% kreeg een antiretrovirale behandeling en het gemiddelde aantal CD4-cellen was 530/mm³.Die patiënten kwamen dus gezien hun cardiovasculaire risico in aanmerking voor een primaire preventie. Bij 77% is een volledig cardiovasculair onderzoek uitgevoerd. Bij 50% van de patiënten bleek het cardiovasculaire risico matig hoog tot hoog te zijn. De belangrijkste risicofactoren waren hypertensie (69%), dyslipidemie (48%), type 2-diabetes (16%) en actief roken (28%). Het is een goede zaak dat een cardiovasculair onderzoek is uitgevoerd bij driekwart van de patiënten, maar dan moet je ook nog rekening houden met de risicofactoren en een preventieve behandeling starten. En daar wringt het schoentje. Slechts 39% van de patiënten die in aanmerking kwamen voor behandeling, kreeg effectief een antihypertensivum en slechts 44% van de patiënten die in aanmerking kwamen voor een statine, kreeg daadwerkelijk een voorschrift voor een statine.Die cijfers illustreren dat de cardiovasculaire gezondheid van hiv-geïnfecteerde patiënten suboptimaal is. Nu de levensverwachting van hiv-geïnfecteerde patiënten sterk gestegen is dankzij de antiretrovirale behandeling, is een primaire preventie erg belangrijk om ook een goede levenskwaliteit te hebben.Ref.: McLaughlin M. et al. E-poster B4, Track B, IAS 2023, Brisbane.