Als geboren en getogen Gentenaar gingen wij jaarlijks naar de halfvastenfoor. Het viskraam, de 'botsotto's', een suikerspin of oliebollen van bij Abel,... pure nostalgie. Ik herinner mij nog levendig dat er op een jaar plots een nieuw soort attractie stond, een Virtual Reality Rollercoaster. En dat naast het legendarisch 'Geel Kot' (voor de niet-Gentenaars: een frietkot in de Overpoort).
Wat vernieuwend was, was dat je een volledige rollercoaster-beleving kon hebben op een paar vierkante meter. Het bestond uit een kleine cabine waar je met vier in kon stappen, op een scherm werd een virtuele rollercoaster geprojecteerd en de cabine bewoog heftig. Ik wist niet wat te voelen toen ik eruit kwam. Verbaasd, verwonderd, magisch, maar zo mottig als een krab. Het konden ook die frieten geweest zijn, of vooral die derde frikandel...
Toen al wisten we dat VR iets nieuws was. En vandaag vindt het zijn ingang in de gezondheidszorg. Ik wil mij hier niet in de semantiek storten of het nu virtual, augmented of mixed reality is. Feit is wel dat we vandaag concrete toepassingen zien die één en ander in gang steken.
Zal VR de wereld redden? Ik ga u het antwoord schuldig moeten blijven op die vraag. Echter, als we ook maar iets leren van de toepassingen die er nu al zijn, dan is het wel dat er veel mogelijk is, met vaak onverwachte effecten. En het is nog plezant ook...
We staan nog maar aan het begin van VR-toepassingen, maar ze werken nu al
Een van die fascinerende toepassingen is Oncomfort, een kleine start-up uit Louvain-La-Neuve die op basis van VR-technologie toepassingen maakt om patiënten beter te laten omgaan met pijn, angst en stress. Ze kunnen zelfs patiënten in een hypnotische staat brengen zodat men kan opereren zonder verdoving. Dit opent perspectieven voor mensen die bijvoorbeeld reageren op narcose.
Zover zijn we nog niet in ons land. Het wordt nu al door een aantal ziekenhuizen gebruikt om kinderen tot rust te brengen voor een ingreep. Of om kankerpatiënten beter te laten omgaan met stress. We staan nog maar aan het begin van dit soort toepassingen, maar ze werken nu al. De eerste keer dat ik de oplossing van Oncomfort kon uittesten had ik weer dezelfde ervaring als op de halfvastenfoor. Binnen de paar minuten was ik van de planeet. En verwonderd, verbaasd, maar minder mottig. Het zal dan toch die derde frikandel geweest zijn.
Wat vernieuwend was, was dat je een volledige rollercoaster-beleving kon hebben op een paar vierkante meter. Het bestond uit een kleine cabine waar je met vier in kon stappen, op een scherm werd een virtuele rollercoaster geprojecteerd en de cabine bewoog heftig. Ik wist niet wat te voelen toen ik eruit kwam. Verbaasd, verwonderd, magisch, maar zo mottig als een krab. Het konden ook die frieten geweest zijn, of vooral die derde frikandel...Toen al wisten we dat VR iets nieuws was. En vandaag vindt het zijn ingang in de gezondheidszorg. Ik wil mij hier niet in de semantiek storten of het nu virtual, augmented of mixed reality is. Feit is wel dat we vandaag concrete toepassingen zien die één en ander in gang steken.Zal VR de wereld redden? Ik ga u het antwoord schuldig moeten blijven op die vraag. Echter, als we ook maar iets leren van de toepassingen die er nu al zijn, dan is het wel dat er veel mogelijk is, met vaak onverwachte effecten. En het is nog plezant ook...Een van die fascinerende toepassingen is Oncomfort, een kleine start-up uit Louvain-La-Neuve die op basis van VR-technologie toepassingen maakt om patiënten beter te laten omgaan met pijn, angst en stress. Ze kunnen zelfs patiënten in een hypnotische staat brengen zodat men kan opereren zonder verdoving. Dit opent perspectieven voor mensen die bijvoorbeeld reageren op narcose.Zover zijn we nog niet in ons land. Het wordt nu al door een aantal ziekenhuizen gebruikt om kinderen tot rust te brengen voor een ingreep. Of om kankerpatiënten beter te laten omgaan met stress. We staan nog maar aan het begin van dit soort toepassingen, maar ze werken nu al. De eerste keer dat ik de oplossing van Oncomfort kon uittesten had ik weer dezelfde ervaring als op de halfvastenfoor. Binnen de paar minuten was ik van de planeet. En verwonderd, verbaasd, maar minder mottig. Het zal dan toch die derde frikandel geweest zijn.
