...
Wanneer een arts weigert om de zorg van een patiënt op zich te nemen omdat die geen éénpersoonskamer neemt, dan gaat hij in tegen de geneeskundige plichtenleer. Naar aanleiding van de artikelen over dergelijke gevallen die vorige week in de media verschenen, reageert de Orde vandaag zelf met een persmededeling. De Orde onderstreept dat de berichten in de pers gaan over "enkele" artsen.Vrije artsenkeuzeDe Orde verwijst naar haar advies van een jaar geleden (22 februari 2014): daarin stelde de Nationale Raad al dat voor haar de vrije artsenkeuze van de patiënt niet afhankelijk kan zijn van zijn kamerkeuze, en zeker niet als de patiënt opgenomen wordt voor een lopende behandeling of de follow-up van een langdurige aandoening."De keuze van het type kamer, individueel of gemeenschappelijk, komt uitsluitend toe aan de patiënt. De arts mag de patiënt niet beïnvloeden om hem opnamevoorwaarden te doen aanvaarden die hij niet wenst", aldus de Orde. Artsen dienen "op een rechtvaardige wijze de toegang tot de geneeskunde te garanderen", voegt ze er nog aan toe. Maar daar staat iets tegenover: "Het is ook de verantwoordelijkheid van de maatschappij om daarvoor een gepast budgettair kader te scheppen, zeker voor wat de ziekenhuisfinanciering betreft".De Orde wijst er daarnaast nog op dat het rechtstreeks innen van voorschotten of erelonen door de arts in strijd is met de wettelijk regel over centrale inning.Filip Dewallens stelde vorige week in De Standaard dat de arts, als je het zuiver wettelijk ziet, patiënten wel kan weigeren. Maar ook deze specialist gezondheidsrecht vroeg zich af of dat wel strookte met de deontologie.