Patiënten die geen toegang hebben tot hun geneesmiddel: "out of stock'" krijgen ze te horen bij de apotheker. "Weeral...", horen we ze zeggen.
Weeral zoeken naar een alternatief, weeral kijken naar de goedkoopste buitenlandse oplossing, weeral rondbellen naar alle apotheken uit de buurt, weeral stress en onzekerheid, weeral maanden zonder het juiste geneesmiddel...
Het blijkt moeilijk om structurele oplossingen te vinden, maar ze zijn wel broodnodig, tonen de vele getuigenissen. Wij trekken aan de alarmbel, en u?
Een recente bevraging van het Vlaams Patiëntenplatform vzw leerde ons dat onbeschikbare medicatie veel patiënten treft. Van de 540 deelnemers liet maar liefst drie vierde weten al eens een geneesmiddel te hebben gehad dat niet meer beschikbaar was. Het gaat dan bijvoorbeeld over Litican, Hydrea, Ozempic, Lyrica...
De lijst is ellenlang, het zou in werkelijkheid over honderden producten gaan. En dat heeft gevolgen. Voor de patiënt, de apotheker én de arts.
Welke gevolgen? We moeten het u waarschijnlijk niet vertellen. Patiënten lopen tientallen apotheken af, zoekend naar dat ene doosje.
Soms is er maandenlang géén oplossing. In het beste geval krijgen ze een generiek middel als alternatief, maar vragen ze zich af of dit effectief even goed zal helpen. Soms wordt de medicatie in het buitenland besteld, volledig op kosten van de patiënt met hoge rekeningen als gevolg. Daarnaast verschilt vaak de toedieningswijze, de dosering, het uitzicht. Dit alles bezorgt patiënten stress en veel ongemak.
We horen bovendien hoe ze het vertrouwen in de gezondheidszorg neigen te verliezen: "Is er dan effectief niemand die deze situatie kan voorkomen?".
Waarom is een geneesmiddel plots onbeschikbaar? Het blijft vaak een vraagteken
Ook u zoekt mee naar oplossingen en hoopt uw patiënt de beste therapie te kunnen geven. We horen dan ook hoe de meeste patiënten tevreden zijn over de samenwerking tussen arts en apotheker wanneer er gezocht moet worden naar oplossingen. Iedereen heeft recht op de beste behandeling, en is het dan niet uitermate frustrerend wanneer u deze niet kan geven?!
Waarom is dat geneesmiddel dan plots onbeschikbaar? Het blijft vaak een vraagteken. De oorzaken zijn weinig transparant. Het zoeken naar oplossingen wordt zo des te moeilijker.
Bovendien willen patiënten graag begrijpen waarom het niet beschikbaar is, maar informatie over duur en oorzaak ontbreekt nog te vaak. Zo is minder dan de helft op de hoogte van de reden van de onbeschikbaarheid en slechts 60% van de duur van de onbeschikbaarheid. Uiteraard voel je je dan ongehoord en bezorgt het je stress.
De gevolgen voor patiënten lijken niet af te nemen, vragen en klachten nemen enkel toe. En ja, er worden wel maatregelen genomen op nationaal en Europees niveau. Maar de focus ligt op het oplossen van 'kritische' onbeschikbaarheden.
Belangrijk, maar voor personen met een chronische aandoening is iedere onbeschikbaarheid kritisch. Want ook met een generiek, een buitenlands product, het laatste doosje uit de tiende apotheek... ervaar je de nodige financiële en praktische gevolgen.
Het is niet omdat er een oplossing komt dat er geen gevolgen voor de patiënt zijn. Trekt u dus a.u.b. samen met ons aan de alarmbel? Alleen zo blijft dit probleem top of mind. Trrrriiiiinggggg!