Onder politici, op sociale en in traditionele media gaat de strijd tussen voor- en tegenstanders van versoepelingen onverminderd voort. Een verhit debat, er staat dan ook veel op het spel. Hoe lang kan je een samenleving op slot houden? Hoeveel mentale schade neemt het beleid voor lief? De toekomst van een generatie staat op het spel.
Maar er is ook de harde realiteit in de ziekenhuizen en die is evenmin bemoedigend. Beroertes, slachtoffers van zware auto-ongevallen, kankerpatiënten en andere niet-covidgerelateerde zorg... De vrees dat ze in de kou blijven staan, is niet onterecht.
Langdurige covid-patiënten bevolken de IZ-afdelingen. In een beklijvend interview in De Standaard schetst de Leuvense intensivist prof. Geert Meyfroidt hoe het applaus voor de helden van de zorg helemaal is weggeëbd. De derde golf zet ziekenhuizen weg als vervelende sta-in-de-wegs op de weg naar het rijk van de vrijheid.
De derde golf zet ziekenhuizen weg als vervelende sta-in-de-wegs op de weg naar het rijk van de vrijheid
Na meer dan een jaar is een vorm van metaalmoeheid in de samenleving geslopen. Dat is begrijpelijk. Komt bij dat het maatschappelijk draagvlak wegslijt.
Dat laatste heeft het beleid deels aan zichzelf te danken. Niet nagekomen beloftes ondermijnen het vertrouwen. Afstand houden, mondmaskers en grondig ventileren zijn allicht effectieve ingrepen. Andere maatregelen zijn behoorlijk onzinnig. Hoe evidence-based is het om mensen te straffen omdat ze geen mondmasker dragen op de zeedijk? Zijn de tienduizenden liters vergoten alcoholgel wel zo zinvol? En met een wattenstaafje een pincode intoetsen. Tja... Sommige nieuwe - niet noodzakelijk opgelegde - gewoontes nemen groteske vormen aan.
Vaak is het gezond verstand heel ver zoek. Alle vaccinaties ten spijt wordt dit virus endemisch. We kunnen er dan ook maar beter intelligent mee leren samenleven. Zoals met griep. Het vergt het gedeelde besef dat we een nieuw evenwicht moeten nastreven.