...

De Bvas ergert zich aan het feit dat, amper na de vergadering van het Verzekeringscomité, minister Frank Vandenbroucke al zijn persbericht uitstuurde. Het goede nieuws volgens de federaal minister van Volksgezondheid: "geïntegreerde zorg wordt verankerd in de Belgische gezondheidszorg."Maar dat is de waarheid geweld aandoen, stelt de Bvas. In de 12 proefprojecten werden in totaal 21.955 chronische patiënten geïncludeerd, of zoals erevoorzitter Marc Moens uitrekent, 019% van de Belgische bevolking.Dit terwijl 29% van de Belgische bevolking ouder dan 15 jaar kampt met een chronische aandoening. Het aantal patiënten dat hierbij betrokken is, is maar peanuts in vergelijking met de zeer omvangrijke groep, stelt hij.En dan nog: is hier een diabetespatiënt beter van geworden, vraagt dokter Moens zich af. Is er een kankerpatiënt na zijn behandeling dankzij de projecten sneller terug aan het werk gekund? Men weet het niet, want de resultaten zijn niet voorgesteld. Een evaluatie van wat de proefprojecten hebben opgeleverd is er nog niet.De leden van het Verzekeringscomité kregen de projectfiches van de 12 pilots die de Interadministratieve Cel opstelde aan de hand van de jaarverslagen voor 2021. Marc Moens deelde de subsidies die de projecten kregen voor hun management en hun acties door het aantal personen dat was geïncludeerd. Resultaat: het duurste project kost per geïncludeerde patiënt 42 keer meer dan het goedkoopste.Zorgzaam Leuven kreeg 60 euro per geïncludeerde chronisch zieke, het duurste project 2.498 euro. Omdat er geen evaluatierapport is, is het ook gissen hoe je dit verschil kunt verantwoorden.Het Verzekeringscomité heeft de projecten inderdaad verlengd, maar pas na anderhalf uur discussie met heel wat kritische vragen, onderstreept de Bvas.In een persmededeling reageert de nieuwe voorzitter van Bvas, Johan Blanckaert, scherp op de opmerking van minister Vandenbroucke over de huidige zorg die door chronische patiënt als "zeer onpersoonlijk" wordt ervaren - een opmerking die de Bvas vooral ziet als een aanval op de prestatiebetaling."In tegenstelling tot de aanname van Vandenbroucke wordt chronische zorg doorgaans zeer persoonlijk ervaren, in het bijzonder door de chronische patiënten zelf die zich omringd voelen door een kleine, hechte groep van zorgverleners bij wie ze zich veilig voelen, en in goede handen", aldus Blankcaert.Hij concludeert dat de verankering van geïntegreerde zorg een dure omweg is om de betaling per prestatie te minimaliseren of af te schaffen.De Bvas zal de nationale uitrol van de lokale proefprojecten dan ook niet ondersteunen, luidt het.