"There is a cult of ignorance in the United States, and there has always been. The strain of anti-intellectualism has been a constant thread winding its way through our political and cultural life, nurtured by the false notion that democracy means that 'my ignorance is just as good as your knowledge'." Deze quote wordt sciencefictionauteur Isaac Asimov toegeschreven.

Anti-intellectualisme is een probleem dat zich in uiteenlopende contexten manifesteert. Wie een beeld probeert te vormen bij deze term, denkt meestal meteen aan zaken als boekverbrandingen onder het nazisme of de Culturele Revolutie van Mao.

Heden ten dage heeft dit begrip nieuwe invullingen gekregen in het kader van de snelle digitalisering die de afgelopen decennia heeft plaatsgevonden. Een bijkomende evolutie die zich heeft gemanifesteerd is dat de 'mondige patiënt', zoals vaak in de lessen beschreven wordt, een vaste waarde geworden is.

Laat me van meet af aan duidelijk zijn. Dit is geen betoog tegen democratisering van de geneeskunde. De tijd van het medisch paternalisme behoort tot de geschiedenisboeken. Binnen de huidige zorgcontext domineert de vrije geïnformeerde toestemming.

Dit impliceert een transparante arts-patiënt relatie waarbij de inbreng van de patiënt naar waarde geschat wordt. Een patiënt die op voorhand beter geïnformeerd is, biedt zeker en vast voordelen. Zo kan er tijdens de consultaties meer tijd besteed worden aan andere zaken zoals anamnese en klinisch onderzoek. Bovendien verkrijgt men een vlottere en bewustere besluitvorming. Dit alles toch op voorwaarde dat de patiënt zich juist geïnformeerd heeft. Zo niet, werkt dit uiteraard contraproductief.

Naast de eerbied die een arts voor zijn of haar patiënt dient op te brengen, is het ook belangrijk dat laatstgenoemde respect heeft voor de expertise van de arts. Indien dit niet meer zou gebeuren dan verkrijgt men als het ware een democratische dystopie.

Onderschat niet dat wij geneeskundestudenten worden opgeleid in een tijdperk van openlijke scepsis tegenover de medische wereld

Een overdreven gedemocratiseerde samenleving waar een medisch diploma werkelijk maar een vodje papier is en waar ieders mening volstrekt gelijkwaardig is. Maria in de Facebookgroep 'Ge zijt van ... als ...' die een schimmige YouTubevideo deelt, zou dan even betrouwbaar zijn als de huisarts die uw familie al meer dan 30 jaar opvolgt.

Gelukkig zal het in Vlaanderen globaal genomen niet zo ver vorderen. Het vertrouwen in de wetenschap scoort nog steeds hoog. Toch moeten we behoedzaam zijn voor de mogelijke gevaren van digitalisering en blijft kwaliteitsvolle medische duiding uiterst belangrijk.

Initiatieven zoals de Universiteit van Vlaanderen en betrouwbare patiëntenwebsites zoals Gezondheid en Wetenschap gaan op verantwoorde wijze om met de gezonde interesse die het brede publiek toont in de (medische) wetenschappen.

Ten slotte mag men ook niet onderschatten dat wij geneeskundestudenten opgeleid worden en afstuderen in een tijdperk van openlijk waarneembare scepsis tegenover de medische wereld. Wij hoeven maar gewoon onze sociale media te openen en ons vertrouwen in de mensheid is bij wijze van spreken al een paar punten gedaald.

Het is geen aangename gedachte om tijdens een toekomstige stage op een gegeven moment overladen te worden met volstrekte nonsens waar geen rede tegen in te brengen valt. Dan sta je daar als onervaren student met je mond vol tanden. Een duidelijke vorming binnen de opleiding over hoe hiermee om te gaan is daarom onontbeerlijk.

"There is a cult of ignorance in the United States, and there has always been. The strain of anti-intellectualism has been a constant thread winding its way through our political and cultural life, nurtured by the false notion that democracy means that 'my ignorance is just as good as your knowledge'." Deze quote wordt sciencefictionauteur Isaac Asimov toegeschreven. Anti-intellectualisme is een probleem dat zich in uiteenlopende contexten manifesteert. Wie een beeld probeert te vormen bij deze term, denkt meestal meteen aan zaken als boekverbrandingen onder het nazisme of de Culturele Revolutie van Mao. Heden ten dage heeft dit begrip nieuwe invullingen gekregen in het kader van de snelle digitalisering die de afgelopen decennia heeft plaatsgevonden. Een bijkomende evolutie die zich heeft gemanifesteerd is dat de 'mondige patiënt', zoals vaak in de lessen beschreven wordt, een vaste waarde geworden is. Laat me van meet af aan duidelijk zijn. Dit is geen betoog tegen democratisering van de geneeskunde. De tijd van het medisch paternalisme behoort tot de geschiedenisboeken. Binnen de huidige zorgcontext domineert de vrije geïnformeerde toestemming. Dit impliceert een transparante arts-patiënt relatie waarbij de inbreng van de patiënt naar waarde geschat wordt. Een patiënt die op voorhand beter geïnformeerd is, biedt zeker en vast voordelen. Zo kan er tijdens de consultaties meer tijd besteed worden aan andere zaken zoals anamnese en klinisch onderzoek. Bovendien verkrijgt men een vlottere en bewustere besluitvorming. Dit alles toch op voorwaarde dat de patiënt zich juist geïnformeerd heeft. Zo niet, werkt dit uiteraard contraproductief.Naast de eerbied die een arts voor zijn of haar patiënt dient op te brengen, is het ook belangrijk dat laatstgenoemde respect heeft voor de expertise van de arts. Indien dit niet meer zou gebeuren dan verkrijgt men als het ware een democratische dystopie. Een overdreven gedemocratiseerde samenleving waar een medisch diploma werkelijk maar een vodje papier is en waar ieders mening volstrekt gelijkwaardig is. Maria in de Facebookgroep 'Ge zijt van ... als ...' die een schimmige YouTubevideo deelt, zou dan even betrouwbaar zijn als de huisarts die uw familie al meer dan 30 jaar opvolgt. Gelukkig zal het in Vlaanderen globaal genomen niet zo ver vorderen. Het vertrouwen in de wetenschap scoort nog steeds hoog. Toch moeten we behoedzaam zijn voor de mogelijke gevaren van digitalisering en blijft kwaliteitsvolle medische duiding uiterst belangrijk. Initiatieven zoals de Universiteit van Vlaanderen en betrouwbare patiëntenwebsites zoals Gezondheid en Wetenschap gaan op verantwoorde wijze om met de gezonde interesse die het brede publiek toont in de (medische) wetenschappen. Ten slotte mag men ook niet onderschatten dat wij geneeskundestudenten opgeleid worden en afstuderen in een tijdperk van openlijk waarneembare scepsis tegenover de medische wereld. Wij hoeven maar gewoon onze sociale media te openen en ons vertrouwen in de mensheid is bij wijze van spreken al een paar punten gedaald. Het is geen aangename gedachte om tijdens een toekomstige stage op een gegeven moment overladen te worden met volstrekte nonsens waar geen rede tegen in te brengen valt. Dan sta je daar als onervaren student met je mond vol tanden. Een duidelijke vorming binnen de opleiding over hoe hiermee om te gaan is daarom onontbeerlijk.