...

"Maar ja, over een forfaitarisering zal gepraat moeten worden", zucht dr. Moens. En voor de Bvas kan het ook wel, op twee voorwaarden: "Eén: de toegankelijkheid en kwaliteit moeten zijn verzekerd. Twee: artsen beslissen mee over de besteding van de middelen op paritaire basis."De financiering omvat zeer veel medische aspecten, voert de de Bvas-ondervoorzitter daarvoor aan. "En het zijn niet juristen en economen die daarvoor de expertise hebben."Zijn die voorwaarden vervuld, dat kan over "een stuk" forfaitarisering wel gesproken worden. Overigens zal een hervorming geleidelijk moeten verlopen. Niet voor niets heeft Onkelinx het ook over een 'stappenplan'. Over elke stap kun je ook eerst rustig nadenken, meent Moens.'Prospectieve referentiebedragen' "Binnen de Bvas leeft de idee dat je best met de referentiebedragen kunt beginnen", stelt Moens. Dat systeem dat gebouwd is op de registratie van APR-DRG's heeft zeker positieve kanten maar de grote zwakte ervan is het retrospectieve karakter ervan. "Voor de ziekenhuizen baseert men zich op de uitgaven van drie jaar tevoren.Ik heb het in ons eigen ziekenhuis al ervaren: de betrokken arts was intussen met pensioen en zijn opvolgers werden met de rekening geconfronteerd." In het retrospectieve systeem worden de 'percentielen' ook voortdurend naar beneden bijgesteld, vrezen artsen. Dr. Moens: "Op den duur is 10 euro voor een heupoperatie nog te veel."Maar voor Bvas kan men wel verder bouwen op de APR-DRG's. Alleen hoort men het systeem om te draaien: men werkt prospectief in plaats van retrospectief. "Welomschreven, standaardiseerbare, chirurgische ingrepen brengt men in kaart met de APR-DRG, en dan legt men het bedrag vast dat de ziekenhuizen er voortaan voor krijgen. Daarmee weten die waaraan ze zich moeten houden, en waar ze naartoe kunnen werken? Voor een heuporatie of een bevalling kan men wel een standaardbedrag berekenen.""In de medische raad moeten de betrokkenen dan wel een verdeelsleutel afspreken: hoeveel gaat er naar de chirurg zelf, hoeveel naar de beeldvorming, en naar de klinische biologie? Hoeveel naar de revalidatiearts?"Onderfinanciering leidt tot overconsumptie Omdat zo een systeem goed zou kunnen werken, is het overigens noodzakelijk dat er iets gedaan wordt aan de structurele onderfinanciering van de ziekenhuizen. Want dat heeft duidelijk perverse effecten. "Ziekenhuisbeheerders moeten het tekort op een of andere manier dekken. De Belgische patiënt betaalt al een heel stuk uit eigen zak. Men gaat dan maar bij de artsen aankloppen om een deel van hun honorarium af te staan. Maar zoiets werkt overconsumptie in de hand. Diagnostische onderzoeken worden al te makkelijk nog eens overgedaan."Bvas is en blijft uiteraard voorstander van een betaling per prestatie. Maar Marc Moens wil een voorstel klaar hebben om te vermijden dat morgen één of andere politicus vanuit zijn ivoren toren beslist hoe het voortaan moet.Besparen zal pijn doen Dr. Moens heeft de partijprogramma's gelezen en ziet vooral slogans: "Ze hebben allemaal in het 'rode boekje' van Lieven Annemans gelezen dat er 15% overbodige uitgaven kunnen worden weggesnoeid. Maar ze hebben Annemans niet goed gelezen, want die zegt ook dat de opbrengst moet dienen om de ruime tekorten elders op te vullen. De Open-Vld wil drie miljard besparen. De NV-A stelt voor de groei op nul te zetten en de index te bevriezen. Geen enkele partij vertelt zijn kiezers de consequenties. Geen enkele partij zegt: 'We gaan de helft van de Vlaamse ziekenhuizen sluiten.'"De partijen zien de gezondheidssector alleen als een uitgavenpost, klaagt dr. Moens aan. "De gezondheidszorg is de grootste economische sector van het land. Er werken niet minder dan 600.000 mensen. Zonder dan nog de spin-off mee te rekenen. Want van de gezondheidszorg moeten nog heel wat andere bedrijven leven. De sector levert ook meerwaarde, al was het maar omdat gezonde mensen productiever zijn. De gezondheidssector is bovendien de motor van innovatie. Denk maar aan 3D-printing, nanotechnologie, de moleculaire biologie,..."Maar om terug te keren naar de kern van de zaak, de Bvas probeert ook om zijn standpunten te laten verwerken in het vervolgrapport van het KCE. "Drie van de experts uit de Bvas-rangen werden al in december gehoord. Nog eens drie kregen van het KCE een uitnodiging om in juni hun standpunt toe te lichten. Nog anderen hebben bij het Kenniscentrum aangedrongen gehoord te worden, maar hebben nog geen uitnodiging gekregen."Keuvelen Wanneer het gaat over de structurele financiering van de eerste lijn, komt een zekere terughoudendheid bij de Bvas-ondervoorzitter bovendrijven. "Ondersteuning van de huisarts moet er zeker zijn, maar de huisarts moet zijn centrale positie blijven bewaken. De nulde lijn, of een of andere maatschappelijk werker, moet niet de baas komen spelen in zijn praktijk.""Bvas wil dat men het geld steekt in mensen, en niet in bakstenen. We staan wantrouwig tegenover het Nederlandse model, waar men bij de koffie uren keuvelt over de zorg, maar er vervolgens nog veel te weinig aan toe komt."