Zoveel jaren later is lang niet alles gerealiseerd. Qua spierballengerol doet de sector van de geestelijke gezondheidszorg nu niet onder voor de huisartsen. Gisteren kwam een eveneens indrukwekkende Staten-Generaal van de GGZ samen. Niet minder dan 42 organisaties namen eraan deel. Een bewijs dat het hoog zit. Symptomatisch daarvoor is de lezersbrief die we vorige week (AK 2577) afdrukten. Het uurloon van een psychiater met 18 jaar dienst in een Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg bedraagt 42,9033 euro...

Hoofdbekommernis is natuurlijk wel de mens met mentale problemen. En daarmee gaat het niet goed. Het aantal Vlamingen met psychische problemen blijft jaar na jaar aangroeien. Al heel lang pieken de suïcidecijfers. Of nog: volgens de OESO bedraagt de directe economische kost van psychische aandoeningen voor ons land liefst 20,7 miljard euro...

Qua spierballengerol doet de sector van de geestelijke gezondheidszorg nu niet onder voor de huisartsen

Tegenover dit alles staat à volonté lippendienst. Het is lovenswaardig dat Vlaanderen via een gezondheidsdoelstelling de suïcidecijfers wil counteren. De middelen die men voor dat doel veil heeft, blijven echter ontoereikend. Om niet te spreken over het povere zakcentje dat het beleid in preventie stopt. En dan... de wachtlijsten. Iedereen weet dat ze er zijn, minister Vandeurzen nam ook het initiatief om er iets aan te doen. Mooi maar onvoldoende, inkrimpen doen ze niet.

Kortom, de noodkreet van deze Staten-Generaal is meer dan legitiem. Enkel een hond met een hoed op zal de correctheid ervan ontkennen. De kat komt echter op de koord zodra het beleid er moet geld tegenaan smijten. Dat vergt immers een visie en een beleid op lange termijn. Dat is er niet en is ook niet in zicht. Het valt dus te vrezen dat - zoals bij de huisartsen - ook de psy-eisen niet snel in beleid zullen omgezet worden.

Lees ook

Geestelijke gezondheidszorg slaakt noodkreet

Zoveel jaren later is lang niet alles gerealiseerd. Qua spierballengerol doet de sector van de geestelijke gezondheidszorg nu niet onder voor de huisartsen. Gisteren kwam een eveneens indrukwekkende Staten-Generaal van de GGZ samen. Niet minder dan 42 organisaties namen eraan deel. Een bewijs dat het hoog zit. Symptomatisch daarvoor is de lezersbrief die we vorige week (AK 2577) afdrukten. Het uurloon van een psychiater met 18 jaar dienst in een Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg bedraagt 42,9033 euro... Hoofdbekommernis is natuurlijk wel de mens met mentale problemen. En daarmee gaat het niet goed. Het aantal Vlamingen met psychische problemen blijft jaar na jaar aangroeien. Al heel lang pieken de suïcidecijfers. Of nog: volgens de OESO bedraagt de directe economische kost van psychische aandoeningen voor ons land liefst 20,7 miljard euro...Tegenover dit alles staat à volonté lippendienst. Het is lovenswaardig dat Vlaanderen via een gezondheidsdoelstelling de suïcidecijfers wil counteren. De middelen die men voor dat doel veil heeft, blijven echter ontoereikend. Om niet te spreken over het povere zakcentje dat het beleid in preventie stopt. En dan... de wachtlijsten. Iedereen weet dat ze er zijn, minister Vandeurzen nam ook het initiatief om er iets aan te doen. Mooi maar onvoldoende, inkrimpen doen ze niet.Kortom, de noodkreet van deze Staten-Generaal is meer dan legitiem. Enkel een hond met een hoed op zal de correctheid ervan ontkennen. De kat komt echter op de koord zodra het beleid er moet geld tegenaan smijten. Dat vergt immers een visie en een beleid op lange termijn. Dat is er niet en is ook niet in zicht. Het valt dus te vrezen dat - zoals bij de huisartsen - ook de psy-eisen niet snel in beleid zullen omgezet worden.