Krijgen we in de toekomst te maken met een tekort aan artsen door de vervrouwelijking van het beroep? Vrouwelijke artsen kloppen immers kortere werkweken dan hun mannelijke collega's.
In een artikelenreeks over vooroordelen over artsen poogt Le Quotidien du Médecin deze zomer een aantal mythes te doorprikken. Vandaag onderzoekt het Franse blad de stelling dat vrouwelijke artsen minder werken dan hun mannelijke collega's.
10% minder
De gegevens waarop je die stelling zou kunnen staven, zijn verouderd en versnipperd, luidt het. In 2001 bleek uit een studie van het ministerie van Volksgezondheid bijvoorbeeld dat een vrouwelijke arts gemiddeld zes uur en elf minuten per week minder werkte dan een mannelijke collega. Te bekijken ten overstaan van een gemiddelde werkweek van 47 uur en 22 minuten (dat is voor een zelfstandige mannelijke huisarts zonder kinderen).
In 2016 schatte diezelfde bron dat de gemiddelde werkweek van een vrouwelijke huisarts 10% korter was dan die van een mannelijke confrater. "Het verschil in werkduur doet zich vooral bij het begin van de loopbaan voor - vrouwen zijn dan zwanger en zorgen vaker voor de kinderen", zegt dr. Christine Bertin-Belot, voorzitster van de vereniging van zelfstandige vrouwelijke artsen. "Gespreid over de hele carrière vervaagt dat verschil: eenmaal de kinderen groter zijn, werken vrouwelijke artsen evenveel als iedereen."
Generatiekloof
Het verschil in werkduur tussen vrouwelijke en mannelijke artsen is overigens veel kleiner dan het verschil dat er bestaat tussen de generaties. "Jonge artsen die zich nu vestigen willen allemaal minder werken, zowel mannen als vrouwen", merkt dr. Bertin-Belot op. "Ze zijn niet bereid om hun tijd volledig aan hun werk te spenderen, en ik moet hen gelijk geven."
In een artikelenreeks over vooroordelen over artsen poogt Le Quotidien du Médecin deze zomer een aantal mythes te doorprikken. Vandaag onderzoekt het Franse blad de stelling dat vrouwelijke artsen minder werken dan hun mannelijke collega's.10% minderDe gegevens waarop je die stelling zou kunnen staven, zijn verouderd en versnipperd, luidt het. In 2001 bleek uit een studie van het ministerie van Volksgezondheid bijvoorbeeld dat een vrouwelijke arts gemiddeld zes uur en elf minuten per week minder werkte dan een mannelijke collega. Te bekijken ten overstaan van een gemiddelde werkweek van 47 uur en 22 minuten (dat is voor een zelfstandige mannelijke huisarts zonder kinderen).In 2016 schatte diezelfde bron dat de gemiddelde werkweek van een vrouwelijke huisarts 10% korter was dan die van een mannelijke confrater. "Het verschil in werkduur doet zich vooral bij het begin van de loopbaan voor - vrouwen zijn dan zwanger en zorgen vaker voor de kinderen", zegt dr. Christine Bertin-Belot, voorzitster van de vereniging van zelfstandige vrouwelijke artsen. "Gespreid over de hele carrière vervaagt dat verschil: eenmaal de kinderen groter zijn, werken vrouwelijke artsen evenveel als iedereen."GeneratiekloofHet verschil in werkduur tussen vrouwelijke en mannelijke artsen is overigens veel kleiner dan het verschil dat er bestaat tussen de generaties. "Jonge artsen die zich nu vestigen willen allemaal minder werken, zowel mannen als vrouwen", merkt dr. Bertin-Belot op. "Ze zijn niet bereid om hun tijd volledig aan hun werk te spenderen, en ik moet hen gelijk geven."
