...
Dat is de recente conclusie van een prospectieve, Amerikaanse studie die in 1995 werd gestart. De auteurs hebben de totale en de specifieke sterfte onderzocht bij 993 patiënten met een adenocarcinoom van de prostaat in een vroeg stadium (T1b-T2b N0 M0, Gleasonscore 3+3 [3+4 indien ? 70 jaar], PSA ? 10 ng/ml [? 15 indien ? 70 jaar] die nog geen behandeling hadden gekregen. Tijdens een mediane follow-up van 8,1 jaar (langste follow-up 19 jaar) hebben 267 patiënten een behandeling gekregen (in 43% van de gevallen wegens een verdubbeling van de PSA-spiegel in minder dan drie jaar tijd) en zijn 149 patiënten gestorven. 22 patiënten hebben metastasen ontwikkeld en 15 patiënten zijn eraan overleden (mediane overleving 7,8 jaar). Twee patiënten zijn gestorven aan een andere aandoening dan prostaatkanker en vijf patiënten waren nog in leven op het ogenblik dat de gegevens werden geanalyseerd.De waarschijnlijkheid van sterfte aan prostaatkanker steeg mettertijd, maar de waarschijnlijkheid van sterfte aan andere oorzaken dan prostaatkanker was altijd duidelijk hoger dan de sterfte aan prostaatkanker (relatief risico 9,2).De onderzoekers concluderen daaruit dat actieve bewaking bij een prostaatkanker met een gunstig en (in sommige gevallen) intermediair risicoprofiel geen gevaar inhoudt over een periode van 15-20 jaar. De waargenomen sterfte (1,9% na 10 jaar en 5,7% na 15 jaar) strookt met de sterfte die wordt gemeten bij patiënten met eenzelfde risicoprofiel bij wie een radicale behandeling werd uitgevoerd zodra de diagnose werd gesteld.L Klotz et al. Long-term follow-up of a large active surveillance cohort. Abstract #26