Prostaatkanker: de totale overleving is niet minder goed met een intermitterende androgeendeprivatietherapie

De auteurs hebben de literatuur doorgenomen en vond daarbij 22 artikels terug betreffende 15 gerandomiseerde studies die een intermitterende hormoontherapie hebben vergeleken met een continue bij in het totaal 6.856 patiënten bij wie tussen 2000 en 2013 een diagnose van prostaatkanker was gesteld. Er was geen significant verschil in de totale overleving (HR = 1,02, 95% betrouwbaarheidsinterval = 0,93 - 1,11; acht studies, 5.352 patiënten), de kankerspecifieke overleving (HR = 1,02, 95% BI = 0,87 - 1,19%; vijf studies, 3.613 patiënten) en de progressievrije overleving (HR = 0,94, 95% BI = 0,84 - 1,05; vier studies, 1.774 patiënten) tussen een intermitterende en een continue hormoontherapie. Twaalf studies evalueerden de levenskwaliteit. In twee studies was de levenskwaliteit beter met een intermitterende hormoontherapie en in drie studies was er geen verschil tussen een intermitterende en een continue hormoontherapie. In de meeste studies waren de lichamelijke en de seksuele activiteit beter met intermitterende hormoontherapie.