...
Tussen maart 2015 en december 2016 werden 40 patiënten met een thymuscarcinoom gerekruteerd dat was verergerd na minstens één chemotherapielijn. De patiënten werden behandeld met pembrolizumab 200 mg om de drie weken gedurende twee jaar. Het primaire eindpunt was een respons volgens de RECISTv1.1-criteria.Na een mediane follow-up van 20 maanden werd een respons waargenomen bij negen patiënten (22,5%) (waaronder enkele gevallen van complete remissie); bij 21 patiënten (53%) kon de tumor worden gestabiliseerd. Van 37 patiënten waren er gegevens voorhanden over de PD-L1-expressie. Bij zes van de tien patiënten met een PD-L1-expressie in de tumorcellen ≥ 50% (hoge expressie) werd een respons waargenomen tegen bij 27 patiënten met een geringere PD-L1-expressie (p = 0,005). De mediane duur van de respons was 22,4 maanden. Bij acht patiënten kon de tumor worden gestabiliseerd gedurende ≥ zes maanden en bij drie gedurende ≥ een jaar. Bij een post-hocanalyse waren de progressievrije overleving (mediane PFS respectievelijk 24 en 2,9 maanden) en de totale overleving (mediane totale overleving nog niet bereikt in de groep met een hoge PD-L1-expressie en 15,5 maanden in de groep met een zwakkere PD-L1-expressie) hoger bij de patiënten met een tumor met een hoge PD-L1-expressie dan bij de patiënten met een tumor met een zwakkere PD-L1-expressie. De frequentste graad 3/4-bijwerkingen waren een stijging van SGOT en SGPT (13%), dyspneu (8%), spierpijn/myositis (8%) en stijging van het creatinekinase (8%). Zes patiënten (15%) hebben ernstige auto-immune toxiciteit ontwikkeld. Twee patiënten (5%) hebben een myocarditis ontwikkeld. Geen enkele patiënt is gestorven aan de bijwerkingen van de behandeling.Giaccone G et al. Pembrolizumab in patients with thymic carcinoma: a single-arm, single-centre, phase 2 study. The Lancet Oncology 2018; gepubliceerd op 25 januari 2018. DOI: https://doi.org/10.1016/S1470-2045(18)30062-7. http://www.thelancet.com/journals/lanonc/article/PIIS1470-2045(18)30062-7/fulltext