...

De mediane follow-up bedroeg 27 maanden (IQR 16-31). Gebaseerd op een centrale radiologische controle noteerde men bij 18 (51%) van de 35 patiënten een partiële respons, bij negen (26%) een stabiele aandoening, en bij acht (23%) een progressie van de aandoening volgens Choi-criteria. Bijgevolg bedroeg de algemene respons van de 35 patiënten 51% (95% CI 34-69). Na een mediane follow-up van 27 maanden (13-31), vertoonden 32 (91%) van de 35 patiënten een event van progressie en waren 10 (29%) patiënten overleden.De mediane progressievrije overleving bedroeg 5,57 maanden (95% CI 4,51-6,62). De algemene overleving na 24 maanden was 73% (95% CI 58-88). De mediane progressievrije overleving bedroeg 8,47 maanden (3,34-13,60) voor de responders en 3,53 maanden (95% CI 0,75-6,31) voor de non-responders (p = 0,001). De patiënten, die een partiële respons vertoonden, hadden eveneens een significant betere 24-maandsoverleving dan de non-responders.Tien van de 35 (29%) patiënten overleden en men noteerde geen overlijdens ten gevolge van bijwerkingen. De meest voorkomende behandelingsgerelateerde bijwerkingen van eender welke graad waren hypertensie (24 [67%]), verhoogde alanine-aminotransferaseconcentraties (20 [56%]), gestegen aspartaataminotransferaseconcentraties (17 [47%), vermoeidheid (17 [47%]), diarree (17 [47,2%]), gewichtsverlies (14 [39%]), nausea (tien [28%]), en gestegen bilirubineconcentraties (tien [28%]). De meest voorkomende hematologische toxiciteit was neutropenie (13 [36%]). Febriele neutropenie werd niet waargenomen. De meest voorkomende graad 3 of ergere bijwerkingen waren hypertensie (11 [31%]), neutropenie (vier [11%]), verhoogde alanine-aminotransferaseconcentraties (vier [11 %]), en gestegen bilirubineconcentraties (drie [8%]). Vier (11%) patiënten vertoonden pazopanibgerelateerde ernstige bijwerkingen: twee (6%) patiënten hadden graad 3-stijging van aminotransferases, een (3%) patiënt vertoonde ileïtis, en één (3%) abcedatie ter hoogte van de amandelen. Alle patiënten herstelden volledig van hun nevenwerkingen zonder interventie.Het aanvaardbare toxiciteitsprofiel en de aangetoonde, efficiënte werking van pazopanib suggereren, dat dit geneesmiddel een optie zou kunnen zijn voor de behandeling van uitgezaaide maligne solitaire fibreuze tumoren.Martin-Broto, J., Stacchiotti, S., Lopez-Pousa, A. et al.: Pazopanib for treatment of advanced malignant and dedifferentiated solitary fibrous tumour: a multicentre, single-arm, phase 2 trial. Lancet Oncol 2019; 20: 134-44. Published Online December 18, 2018. http://dx.doi.org/10.1016/S1470-2045(18)30676-4