...

Op het congres van de ASCO dit jaar was er veel te doen over de genen BRAF en MEK en dat was nu niet anders op het congres van de ESMO. Ongeveer 50 % van de patiënten met een gemetastaseerd melanoom vertoont een gemuteerd BRAF-gen. Die mutatie is prognostisch ongunstig, maar vormt anderzijds een belangrijke therapeutische target. MEK is een kinase, mitogen-activated/ extracellular signal regulated kinase, dat een rol speelt bij veel metabole kettingreacties. Nooit gezien Het primaire eindpunt van de studie was de progressievrije overleving. De totale overleving was één van de secundaire eindpunten. Ter herinnering, dabrafenib alleen gaf een PFS van 5,1 maanden en een responspercentage van 53 %. Trametinib alleen gaf een PFS van 4,8 maanden en een responspercentage van 22 %. In de studie van Long bedroeg de PFS met dabrafenib in monotherapie 5,8 maanden. De PFS steeg tot 9,2 maanden met de combinatie dabrafenib + trametinib 1 mg (p = 0,005) en tot 9,4 met de combinatie dabrafenib + trametinib 2 mg (p < 0,0001). "De bitherapie geeft dus een statistisch significant langere PFS dan de monotherapie", besloot Georgina Long. Minder bijwerkingen Er was geen statistisch significant verschil in responspercentage tussen de monotherapie en de combinatietherapie DAB + TRA 1 mg. Het totale responspercentage met DAB + TRA 2 mg was 76 % en dat verschil was wel significant. "De bijwerkingen die werden gezien, waren waarschijnlijk te wijten aan remming van BRAF. Een opmerkelijke vaststelling is dat er minder bijwerkingen zijn opgetreden bij de patiënten die de combinatietherapie kregen, dan bij de patiënten die een monotherapie kregen. Ook dat is groot nieuws. Het is de eerste keer dat zoiets gebeurt. Het gaat niet om zomaar wat toxiciteit, we hebben het over nieuwe huidkankergezwellen." De patiënten die de combinatietherapie kregen, vertoonden meer temperatuurstijging, neutropenie en gastro-intestinale toxiciteit, maar die bijwerkingen konden goed worden behandeld.