...
Nivolumab is een monoklonale antistof die gericht is tegen de PD1-receptor (programmed cell death 1) en zo die receptor blokkeert. In een studie die onlangs in het New England Journal of Medicine werd gepubliceerd, werden 418 patiënten met een gemetastaseerd melanoom zonder BRAF-mutatie die nog geen behandeling hadden gekregen, gerandomiseerd naar nivolumab (in een dosering van 3 mg per kilogram lichaamsgewicht om de twee weken) plus een dacarbazineplacebo om de drie weken of dacarbazine (in een dosering van 1.000 mg/m²lichaamsoppervlakte om de drie weken) plus een nivolumabplacebo om de twee weken. Het primaire eindpunt was de totale overleving.Nivolumab duidelijk efficiënter en veiliger De totale eenjaarsoverleving bedroeg 72,9% (95% betrouwbaarheidsinterval [BI]: 65,5-78,9) in de nivolumabgroep en 42,1% (95% BI: 33,0 - 50,9) in de dacarbazinegroep (HR van het overlijdensrisico 0,42; 99,79% BI: 0,25 - 0,73; p < 0,001). De mediane progressievrije overleving was 5,1 maanden in de nivolumabgroep en 2,2 maanden in de dacarbazinegroep (HR van risico op overlijden of ziekteprogressie 0,43; 95% BI: 0,34-0,56; p < 0,001). Het percentage objectieve respons bedroeg 40,0% (95% BI: 33,3-47,0) in de nivolumabgroep en 13,9% (BI 95%: 9,5-19,4) in de dacarbazinegroep (odds ratio 4,06; p < 0,001). Nivolumab verbeterde de overleving in vergelijking met dacarbazine in alle vooraf gespecificeerde subgroepen, ook in subgroepen die waren gedefinieerd volgens de toestand qua programmed death ligand 1 (PD-L1). De frequentste bijwerkingen van nivolumab waren vermoeidheid, jeuk en nausea. Graad 3/4-bijwerkingen zijn opgetreden bij 11,7% van de patiënten in de nivolumabgroep en bij 17,6% van de patiënten in de dacarbazinegroep.