Nausea: een behandeling die alles verandert?

Cisplatine is een zeer efficiënt geneesmiddel, maar veroorzaakt nausea en braken en die zijn soms zo erg dat de patiënt al na één cyclus beslist om de chemotherapie stop te zetten. Deze studie werd gepresenteerd door Bernardo Rapaport (Johannesburg, Zuid-Afrika). Het geneesmiddel in kwestie is rolapitant, een zeer selectieve, competitieve antagonist van de NK-1-receptoren met een lange halfwaardetijd (180 uur). Meerdere fase 2- en fase 3-studies hebben bevestigd dat die geneesmiddelen zeer efficiënt zijn.Eerst voorkomen De multicentrische, gerandomiseerde, dubbelblinde fase 3-studie werd uitgevoerd bij patiënten die chemotherapie kregen op basis van cisplatine. 532 patiënten werden in een 1-1-verhouding gerandomiseerd naar eenmalige toediening van rolapitant per os (200 mg) + granisetron/dexametason (G/D) of een placebo + G/D. Het primaire eindpunt was het percentage complete respons gedefinieerd als geen braken en geen aanvullende behandeling tijdens de late fase (24-120 uur) na chemotherapie. Daarna hebben de vorsers ook het percentage volledige respons tijdens de acute fase (tussen 0 en 24 uur) en tijdens de acute én de late fase (van 0 tot 120 uur) geëvalueerd. De resultaten werden regionaal geanalyseerd omdat de vorsers uit ervaring wisten dat er culturele verschillen bestaan. De studie werd uitgevoerd in Noord-Amerika, Azië/Zuid-Afrika, Europa, Centraal- en Zuid-Amerika. De levenskwaliteit van de patiënten werd geëvalueerd met de Living Index-Emesis Questionnaire.Efficiënt in alle tijdzones De mediane leeftijd van de patiënten was 57,3 jaar en de demografische distributie was vergelijkbaar in de verschillende regio's. Het primaire eindpunt van de studie werd bereikt: het percentage volledige respons bedroeg 72,7% in de rolapitantgroep en 58,4% in de placebogroep (p < 0,001). Er werden ook significante resultaten behaald tijdens de acute fase: respectievelijk 83,7% en 73,7% (p = 0,005) en tussen 0 en 120 uur: respectievelijk 70,1% en 56,5%. Het percentage patiënten waarbij de levenskwaliteit niet was verbeterd, was hoger in de rolapitantgroep, maar het verschil met de placebogroep was niet significant. Het aantal patiënten zonder problemen, patiënten die dus geen ander geneesmiddel nodig hadden, was ook duidelijk hoger in de rolapitantgroep. Toevoeging van rolapitant verhoogde het percentage volledige respons overal in de wereld zoals de volgende figuur toont. Het verschil met de placebo was het grootst in Zuid- en Centraal-Amerika. De verklaring daarvoor moet nog verder worden onderzocht. De auteurs merken ook op dat er geen verschil in bijwerkingen was tussen de twee groepen en dat de meeste bijwerkingen konden worden toegeschreven aan de chemotherapie of de onderliggende aandoening. Alle aanwezige specialisten waren verheugd over deze nieuwkomer. Met rolapitant kunnen ze één van de vervelendste bijwerkingen van chemotherapie behandelen. Martin Chasen (Ottawa, Canada), de hoofdauteur van de studie, legde ook uit dat rolapitant ook een direct en indirect kostenbesparend effect heeft.