ASH 2021: nieuw gediagnosticeerd multipel myeloom

In deze Duitse, multicentrische open studie GMMG-HD7-studie (1) werd een standaardinductietherapie met lenalidomide, bortezomib en dexamethason (RVd) vergeleken met RVd plus isa bij 662 patiënten met een nieuw gediagnosticeerd multipel myeloom die hoogstens 70 jaar waren en in aanmerking kwamen voor een autotransplantatie.In beide groepen duurde de inductietherapie 18 weken (drie cycli van 42 dagen). Het primaire eindpunt was afwezigheid van minimale residuele ziekte (MRD) bij een sensitiviteit van 10-5. Dat was zo bij 50,1% van de patiënten van de isa-RVd-groep en 35,6% van de patiënten van de RVd-groep (odds ratio 1,83, 95% BI: 1,34-2,51, p < 0,001). Het percentage complete respons was vergelijkbaar, maar het percentage patiënten met een zeer goede partiële respons was significant hoger en het percentage patiënten met tumorprogressie was lager.Die gunstige resultaten werden teruggevonden in alle onderzochte subgroepen. Dat wijst dus op een gunstig effect bij alle responders. Leukopenie was frequenter in de isa-RVd-groep, maar verder was er geen groot verschil in bijwerkingen of ernstige bijwerkingen tussen de twee groepen. De frequentste bijwerkingen waren hematologische afwijkingen, infecties en neuropathie.De vorsers gaan nu het effect van de inductietherapie op de prognose van een autotransplantatie onderzoeken. Gezien de bovenvermelde resultaten zou de prognose beter moeten zijn met isa-RVd.In die gerandomiseerde open fase II-studie MASTER (2) hebben 123 patiënten met een pas gediagnosticeerd multipel myeloom die in aanmerking kwamen voor een autotransplantatie, een inductietherapie gekregen van 4 cycli daratumumab, carfilzomib, lenalidomide en dexamethason (Dara-KRd), na autotransplantatie gevolgd door een consolidatietherapie met Dara-KRd (0, 4 of 8 cycli) naargelang van de MRD-status. Het primaire eindpunt was het percentage patiënten dat bij twee analyses na elkaar MRD-negatief was bij een sensitiviteit van 10-5. De onderzoeken werden uitgevoerd op het einde van de inductietherapie, na autotransplantatie en na de eventuele 4 of 8 cycli onderhoudstherapie. Zodra de patiënten tweemaal na elkaar MRD-negatief waren, werden ze gevolgd zonder behandeling.De behandeling blijkt zeer effectief te zijn:- percentage objectieve respons 98%, waarvan 88% complete respons;- 80% van de patiënten MRD-negatief bij een sensitiviteit van 10-5 en 66% bij een sensitiviteit van 10-6;- 71% van de patiënten was tweemaal na elkaar MRD-negatief en bij die patiënten werd alle behandeling stopgezet.De recidiefvrije overleving na twee jaar was hoger dan 95% bij de patiënten met een multipel myeloom met een standaard of hoog risico (één enkele chromosomale afwijking), maar was suboptimaal bij de patiënten met een zeer hoog risico (twee of meer afwijkingen). Eenzelfde tendens wat de totale overleving betreft. Bij de patiënten met een standaard of hoog risico die tweemaal na elkaar MRD-negatief waren, was het risico op positieve MRD een jaar later kleiner dan 5 %; bij de patiënten met een ultrahoog risico was dat 27%. Zal de beslissing tot consolidatietherapie binnenkort afhangen van de MRD-status?1. Naar de presentatie van Hartmut Goldschmidt, ASH 2021.2. Naar de presentatie van Luciano Costa, ASH 2021.