...

De studies SWORD 1 en SWORD 2 hebben de virologische werkzaamheid en de veiligheid aangetoond van een tweevoudige combinatietherapie bestaande in dolutegravir en rilpivirine, die een lichtere behandeling vormt voor patiënten bij wie de virale belasting tijdens een klassieke antiretrovirale behandeling onmeetbaar laag is. Op grond van die resultaten heeft het EMA de combinatie dolutegravir/rilpivirine goedgekeurd ter vervanging van de bestaande behandeling. In Mexico werden de resultaten van de TANGO-studie na 48 weken gepresenteerd. Die bevestigen dat de tweevoudige combinatietherapie dolutegravir/lamivudine een effectieve nieuwe optie is om de behandeling te verlichten bij patiënten die virologisch stabiel zijn tijdens een drie- of viervoudige combinatietherapie op basis van TAF.De TANGO-studie is een fase 3-studie die de veiligheid en de virologische effectiviteit onderzoekt van overschakeling van patiënten die een klassieke behandeling krijgen met drie of vier antiretrovirale middelen waaronder TAF, op een tweevoudige combinatietherapie bestaande in dolutegravir/ lamivudine in een vaste dosering. Onze landgenoot, prof. Stéphane De Wit (UMC Sint-Pieter, Brussel) is een van de onderzoekers. De studie wordt uitgevoerd bij 741 patiënten, overwegend (90%) blanke mannen, van gemiddeld 40 jaar. Zoals gebruikelijk in dergelijke studies werden patiënten met een HBV-co-infectie en patiënten die dienden te worden behandeld wegens hepatitis C, uitgesloten. Het mediane aantal CD4-cellen bij inclusie in de studie was ongeveer 700/mm³. Hun virale belasting was onmeetbaar laag (< 50 kopieën/ml) met de bestaande behandeling. Ongeveer 80% van de patiënten kreeg een integraseremmer (ongeveer 66% elvitegravir), cobicistat, TAF en emtricitabine. De andere therapeutische opties waren de combinatie rilpivirine/TAF/emtricitabine en de combinatie darunavir/cobicistat/TAF/emtricitabine. De mediane duur van de antiretrovirale behandeling was ongeveer drie jaar. De patiënten hadden geen voorgeschiedenis van mislukken van de behandeling en er was geen bewijs van resistentie tegen de onderzochte geneesmiddelen. De patiënten werden gerandomiseerd naar de tweevoudige combinatietherapie dolutegravir/lamivudine of voortzetting van de bestaande combinatie van drie of vier antiretrovirale middelen gedurende 144 weken. Op dat ogenblik zullen de patiënten van die laatste groep worden overgeschakeld om de tweevoudige combinatietherapie.In Mexico werden de resultaten na 48 weken gepresenteerd. Het primaire eindpunt was het percentage virologische mislukking (gedefinieerd als een virale belasting > 50 kopieën/ml). Bij snapshotanalyse was dat percentage in beide groepen lager dan 1%. Overschakeling op een tweevoudige combinatietherapie was dus niet minder goed dan voortzetting van de drie- of viervoudige combinatietherapie op basis van TAF. Het belangrijkste secundaire eindpunt was het percentage patiënten waarbij het virus onderdrukt bleef na 48 weken. Bij 93,2% van de patiënten die waren overgeschakeld op de tweevoudige combinatietherapie met dolutegravir/lamivudine, en 93% van de patiënten bij wie de klassieke combinatietherapie werd voortgezet, was de virale belasting nog altijd lager dan 50 kopieën/ml. Andermaal dus een bewijs van non-inferioriteit. In beide behandelingsgroepen hebben zich weinig bijwerkingen voorgedaan, en het aantal patiënten dat de behandeling heeft stopgezet wegens bijwerkingen, was eveneens laag. De gemiddelde gewichtstoename tijdens de follow-up van 48 weken was 0,8 kg in beide groepen. De tweevoudige combinatietherapie had een beter effect op de biomarkers van de nierfunctie en het bot. Tot besluit, volgens die eerste resultaten van overschakeling op een tweevoudige combinatietherapie is dat schema doeltreffend en veilig. Daarmee bestaat dus de mogelijkheid om hiv-geïnfecteerde patiënten een lichtere behandeling voor te schrijven.