...
Terwijl malaria tot voor kort vaak enkel werd behandeld op klinisch vermoeden, raadt de Wereldgezondheidsorganisatie sinds enkele jaren aan om de behandeling alleen te starten wanneer de diagnose door laboratoriumonderzoek bevestigd is. Omdat een microscopisch bloedonderzoek materiaal, tijd en experts vergt, gebruiken ze in de Tropen vaak een sneltest als alternatief, een strip waar je een druppeltje bloed op aanbrengt en waarop dan een of meerdere gekleurde lijntjes verschijnen."Een grote hulp te velde, maar ook weer geen wondermiddel", meent Phillipe Gillet. De bestaande sneltests blijken bijvoorbeeld onvoldoende krachtig om altijd het verschil te zien tussen P. falciparum en P. vivax. Ze reageren ook niet allemaal even goed op hoge concentraties aan ziekteverwekkers, "een overbelasting die vreemd genoeg tot een negatief resultaat of een heel zwak gekleurd lijntje leidt, dat door onervaren gebruikers wel eens afgelezen wordt als 'geen malaria'".Vervangen door water Voorts komt het wel vaker voor dat mensen te velde de buffer van de sneltest door gewoon water vervangen, of door de buffer van een andere testkit. Gillet ontdekte dat de test dan malaria ziet waar er geen is. Sommige tests blijven bovendien tot weken na de besmetting positief kleuren, ook al is de besmetting intussen onder controle.Tot slot kwam de onderzoeker tot de bevinding dat de verpakking en bijsluiter nog heel wat eenvoudiger en duidelijker kunnen. "Allemaal gemakkelijk en goedkoop op te lossen", meent Gillet die ervan overtuigd is dat de Wereldgezondheidsorganisatie en de Europese Unie al een heel verschil zouden kunnen maken door de regels voor erkenning aan te scherpen. Maar ook gezondheidsprofessionals kunnen volgens de doctoraatsstudent beter. "Het testen van gezondheidswerkers in Belgi Congo, Cuba en Cambodja op hun kennis over de internationale gevaar-symbolen die op de producten voorkwamen, leerde dat nog niet de helft het juiste antwoord kon geven."